Asılı kaldı herşey havada...
bildiğim tüm cümleler anlamsızlaştı şimdi...
hüznüm başka bi alem gülümseyişim başka...
hangisi gerçek hangisi yalan karıştırır oldum son zamanlarda....
içimdeki şeytan daimi meleğinse konuşmaya bile mecali kalmamış....
varla yok arası bişey bedenim...
suskun sessiz durgun bi bakış gözlerimde varolan...
yokolmakla varolmak arasında beynim...
hangisi daha kötü...
ihtişamlı pırıl pırıl sonsuz bi gülümseyişle gidilen bi başka dünyanın varlığını kanıtlamak istercesine boynuma asılı kalan ölümmü...
yoksa inadına parlaklığı gösterilmeye çalışılan ama benden hep uzak olan debelenilen bu hayat denen kaosun içinde kısılı kalmak mı....
asılı kaldı herşey havada...
tutamadığım aklım yine firarda...
zaten firar etmese şaşardım...
hep böyleydim düzelir dediler ama nafile düzelmemi bekleyen herkesi hayal kırıklığına uğrattığım için aslında hiç de üzgün değilim....
hayatla da diğerleriylede bitmedi hesabım...