Zorunamı gitti canım zoruna
En güzel yıllarım bitti uğruna
Kapanmaz yaralar açtın bağrıma
Son sözümü mahşer günü söylerim

Sel oldu göz yaşım akar yollara
Bıraktın şeref’im riya dillere
Muhtaç ettin beni nankör kullara
Son sözümü mahşer günü söylerim

Pişman olman fayda etmez bilmedin
Bir gün olsun şu gönlüme gülmedin
Beddu’ama bile layık olmadın
Son sözümü mahşer günü söylerim

Gülmeyen yüzümün sebebi sensin
Canlılar cansızlar şahit bilesin
Seninde yuvana baykuşlar insin
Son sözümü mahşer günü söylerim

En büyük hatamdı güvenmek sana
Bir gün kavuşurmuş insan insana
Yapışır ah’larım elbet yakana
Son sözümü mahşer günü söylerim

Mehmet Dağal gülmeyen bu yüzümle
Yüreciğim doldu taştı hüzünle
Yaradan’a sığınırım ben özümle
Son sözümü mahşer günü söylerim
Mehmet Dağal/ Pamukkale /DENİZLİ.