Bir Attilâ İlhan Olmak

Bilhassa, “Bir Attilâ İlhan Olmak” iyi ki bu dünyadan geçtin, seni okumak ve seni örnek almak biteviye sanatına imrenmek duyguların en güzelidir. Cumhuriyet Edebiyatımızda en çok imrendiğim şairsin ve şiirlerin heybemde büyük emareler bıraktın.

Yaşadığım elemlerde dolayı şiirlerinin içinde kendimi buldum.

Aşklarım şiirlerinle bütünleşince muazzam ve mizansen oldu...

Aşıklar şehrine yol alırken, dizelerin dilimde noksan olmadı. Hatta anımsadım bir şiirinde şöyle:

“Bazen yalnızlıktan kurtulup,
Yalnız kalmak istiyorum.”

Dizelerin avazım çıktığı kadar söylüyordum ay karanlığında. İçim dışım bir mizansen acılarla muhtelif heyhat!

İnanır mısın? Eyyy sevgili:

“Ekmek bıçağıyla, kestim uzun ve siyah saçlarımı hemde hemhal canım acırcasına.”

Neden mi?

Bir aşk hadisesi yüzünde

Peki değer miydi?

Kanımca aşk olunca insanın gözüde, gönlüde zifiri oluyor ve değiyor...

Diyor ki Attilâ İlhan:

“Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarında, dudaklarımda.

Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim, gözlerim, gözlerini arıyor durmadan.”

Aşk acılarıma deryadil ve derman olduğun için bir kez daha sonsuz teşekkülerle ve şükranla büyük usta Attilâ İlhan.

İyi uykular

Ömer Kırmızı