Lise yıllarımdan.

Liselerde seçmeli ders resim,müzik vardı.Tercihimi resimden yana yapmıştım.
Büyük bir dosya almıştım sanat eserlerimi onun içinde saklayacaktım.Orta okula giderken lisede okuyan
abilerin yağlı boyalı resimlerine imrenerek bakıyordum.Onların okul giriş ve çıkışlarında kendilerine yer açmak için dokunmasın yağlı boya diyerek rahatça yol alırlardı.
Artık liseye gidiyordum.Belki de meşhur bir ressam olacaktım kim bilir.
Resim derslerini biz sınıfta müzikçiler ise ikinci katta olan müzik odasında yapıyorlardı.Dört kişilerdi giden.
Yağlı boya birkaç tane fırça da almıştım.
Okulun açıldığı ikinci haftaydı resim dersinde kapı çalındı.Öğretmenimiz kapıda müzik öğretmeniyle konuştuktan sonra sınıfa girdi merak içindeydik.
Müzikçi önce kendisi bir kaç kez gam yaptı(Do,re,mi,fa,sol,la ,si do )
Sonra tek tek bize söyletti.Bazı arkadaşlar müziğe gitmemek için yanlış söylüyorlardı bunu da yaz diye diye
sıra bana geldi bende yapabildiğim kadar söyledim bunu da yaz değince artık müzikçi olmuştum.Sonrada öğrendik müzik öğretmeni bu kadar öğrenciyle ders yapılmaz demiş..
Numarasını aldıklarım benimle gelsin dedi arkasında müzik odasına gittik isteksiz.
Kader beni meşhur bir müzikçi mi yapacaktı acaba..
Müzik odasına girince duvarlarda eski,yeni müzikçilerin tabloları asılıydı.Kenarda bir piyano iç odada okulun bando takımının araçları raflarda müzik kasetleri taş plaklar vardı.
Tahtada beş paralel çizgi olan porte vardı
Portreden ,porteye beş çizgi arasında olacaktı günlerim.
Porte üzerindeki notaları öğrendik,do’ nun yeri.Sol’un yeri..
Sonra değerlerini öğrendik,saplarındaki çizgilerin değerlerini okurken ona göre okunduklarını.
İki dörtlük,dört dörtlük...
Hala da merak ederim bir şiirin sözleri nasıl notaya çevrilir.