Yaşamak doğumla bize bahşedilen bir hayatsa eğer,
yaşamanın da bir anlamı değeri olmalıdır diye düşünüyorum.

İnsanı değerli veya değersiz kılan, yaşam çizgisi midir?
Hayatı sorgulamak, anlamlandırmak için;
Doğanın ahengine, Evrenin döngüsüne yürek gözünden bakabilmektir asıl olan.
Cevherin ‘de varsa marifet insanlığın böyle olmalıdır.

Kutsal yaşamda maddenin değeri yaşamayı kolaylaştıracak ve anlamlı kılacak yönde,
ihtiyaç doğrultusunda kullanılmalıdır.
Fazlası ise israftır, israfsa haram.

Aksi takdirde kazanç kutsiyetinden uzaklaşarak,
insanlığa zarar veren bir madde haline gelir.
Bu durumda önü alınamaz ağır bedellerin ödeneceği,
kaçınılmaz gerçeklikle yüz yüzeyizdir demektir.

Ve biz bunun adına vahşi kapitalizmin sömürü düzeni deriz.
Bu düzende kutsal amaç olan insanlığın onurlu yaşam koşulları,
köle koşullarına evirilerek kargaşa koşullarını yaratır.

Kaos koşulları ise zulüm düzeni demektir.
Bu düzende kan ve gözyaşı eksik olmaz.
MARİFET... Kutsal yaşam koşullarını yaratmaktır.
Kutsal amaç böyle emreder! Kutsal kitaplarda…

NİCE SAYGILARIMLA.