 Evrenselliğin mayasında sevgi vardır. Bu pistte yarışanlara selam olsun.
 Fırıldak insanlar her türlü zemin ve şartlarda fırıldak oluyorlar. Acaba niye? Adı üstünde!
 ‘Değer vermeyi’ yerinde ve tasarruflu harca; tükenirse ne malın, ne mülkün ne de itibarın kalır!
 ‘Kendi söyleyemediğini başkalarına ısmarlamanın’ adını sözlükte bulamazsınız!
 Sağa sola yalpalamak gönül dostlarına yakışmıyor, gelin çıkaralım şu elbiseyi üzerimizden…
 Devir nefret devrine dönüştü, yola gelmeyene iyilik nafile!
 Sevgiden bahsedenin ‘fırıldak olması’ biraz ters değil mi?
 Uyanıklığın peşinde koşanlar, neye kulaç attıklarının farkındalar mı acaba?
 Pohpohlamak; arkasından gittiğinizin kıymetini teneke eder.
 Layık olana değer verin. Çok mu istedim yoksa!
 İnsanlar ‘hiç’ olduklarını ne zaman anlayacaklar!
 “Görünüşte dürüst olabilirsin, ya içine ne demeli!”
 Yürek ayrı telden çalarsa, o yürekten beste çıkmaz.
 İnsanların bir çırpıdaki ‘U’ dönüşünü anlamış değilim.
Arabam yok! Hele ötekini hiç anlamam!
 Cılk yumurtayı pazarda, iki yüzlüleri piyasada bulabilirsiniz; zibil gibi.
 “Bir pireye bir yorgan yakıldığını bilin de” bir hiç uğruna şahsiyet değiştirene aman denk gelmeyin!
 Bütün bu olumsuzlukların müsebbibi insanlar değil, medeniyetin bahşettiği nimetlerin hormonlu oluşudur!