üç yaşında küçük bir kızın 65 saat kadar bir süre , yıkılan binanın altında tek başına kalması demek nasıl bir şeydir Allah’ım?

Karanlık, soğuk, toz toprak içinde ve yapayalnız kimsesiz tek başına aileden hiç kimse yok yanında. Uyanıyor ve bu durumla başbaşa kalıyor saatlerce...

Kim bilir ne kadar çok ağlıyor ve kimbilr ağlamaktan nasıl sesi kesiliyor...

Bu durumu anlatacak bir harf, bir kelime, bir cümle bir ifade şekli yoktur; ben kendimi şu an çok yetersiz hissediyorum. Ne şiir ne hikaye hiç bir yazı ifade edemez çektiği dehşet dolu anları.

Hatta bu küçük yavrumuzun yaşadıklarını, duygularını, korkularını, açlıkla susuzlukla
yaptığı mücadelesi üzerine bir roman yazılsa bile mümkün değil bire bir yaşadıklarının anlatılabilmesi. Asla hiç bir kalem yazamaz bu yavrumuzun duygularını...

Şu an hissettiklerimi de ben yazmakta çok zorlanıyorum. Elif’in küçücük eliyle kendisini kurtaranlardan bir amcasının parmağını sıkı sıkı tutmuş görüntüleri var ekranlarda.

Ve ben hem mutluyum hem de nefret doluyum.

Elif kurtuldu. Çok mutluyum ama bu çocuğun yaşadıkları bir insanın ihmalinden kaynaklanıyorsa, bir çok kişinin cepleri para dolacak diye malzemeden çalınmışsa...

Ağlıyorlar mıdır? O vicdansızlar Elif’in enkazdan çıkarıldığında soluk benzini gördüklerinde utanmışlar mıdır?

Elif’i lk görenler ve Elif’ i enkazdan kurtaranlar anlatıyorlar ağlayarak. Önce ölmüş olduğunu sanıyorlar ve birisi uzanıp dokunuyor çocuğa... Elif uzanıp o kişinin parmağına sarılıp sımsıkı tutuyor. Ve bir daha bırakmıyor...

Bu görüntüleri izleyen insanlardan; göz yaşlarını tutamayanlar çoktur sanıyorum.

Yavrumuzu kurtaran insanların yaşadıklarını dinliyorum. Nasıl duygulandıklarını ve hep birlikte nasıl ağladıklarını, birbirlerine sevinçten nasıl sarıldıklarını anlatıyorlar...

Ve ben yine nefretle bakıyorum bir başka kanalda ekrana gelen görüntüleri izlerken...

Yıkılan binaların altından insanları kurtarmaya çalışanlar da var, bu durumdan faydalanma derdinde olanlar da var. Enkazların aralarında değerli eşya avına çıkmış insanları getiriyorlar ekrana.

Siyah bir poşet var elinde bulduğu telefonları satmaya çalışırken yakalanmış bir insan. İnsan denir mi bu kişiye ? Buna da siz karar verin...

Elif güzel kuzum kurtuldun çok şükür. Öpüyorum o güzel gözlerinden. Hoş geldin aramıza. Ailenin gözü aydın. Anne babana sımsıkı sarıl ve onların sevgi dolu kucaklarında büyü; güzel bir insan ol.

Bu dünyanın güzel insanlara ihtiyacı var...


...