İçimizdeki ses.
Yüreğimizdeki,
İç dünyamızdaki,
Ruh dünyamızdaki,
Benliğimizde ve gönlümüzde olan ses.
………………………………

Dinlemeliyiz o sesi.
Kulak vermeliyiz.
Nedir bu demliyiz,
Uymalıyız.
Tabi olmalıyız.
……………………………….

Kendi sesimiz o ses..
Bildiğimiz,
Tanıdığımız,
Kanıksadığımız,
Özümsediğimiz..
……………………………….

Önce ona yönelmeliyiz.
O ne diyor diye düşünmeliyiz.
Tüm benliğimizle,
İçten ve gönülden dinlemeliyiz.
Sonrasında akıl süzgecinden geçirmeliyiz.
……………………………….

Kendi sesimiz o.
İç dünyamızın,
Gönül penceremizin sesi o.
Kendi frekansımız.
Kendi istasyonumuz.
……………………………….

Her işe başlarken.
Her yola çıkarken.
Otururken,
Kalkarken,
İlerlerken onu dinlemeliyiz.
Ona sormalıyız.
Ona sarılmalıyız.
………………………………

Bizi en iyi o tanır çünkü.
Tanır ve yakından bilir.
Tarzımızı,
Duruşumuzu,
Kimliğimizi,
Kişiliğimizi,
Yapımızı..
……………………………….


Ona göre ses verir.
Olumluyu olumsuzu,
İyiyi kötüyü,
Güzeli çirkini bilir ve bize seslenir.
…………………………………

İyiyse yol verir ön verir.
Hadi git der.
Ona yönel,
Ön al.
Yol al der.
…………………………………

Yok kötüyse dur der.
Sakın der.
Kalkışma.
Girişme.
Bu işlere bulaşma.
…………………………………

Dinlemeliyiz işte içimizdeki sesi.
Öncelik vermeliyiz.
Önce onunla istişare etmeliyiz.
Müşaverede bulunmalıyız.
Çoğu zaman ona uymalıyız.

08.05.2016
Kemal SEYFİ