Çoğumuzdan birşeyler kopup gitmiştir.Kimimiz yazarak dile getirir,kimimiz susarak oysa her ikiside aynı.Anlatarakta yitirirsiniz susarakta. Peki ne yapmalı kopup giden şeyleri nerde saklamalı? Genç bir gelin gibi çeyiz sandığında mı? Yoksa toprağa mı gömmeli? Zamana mı bırakmalı? Ah o "zaman"dediğimiz o okadar uzak ki, bazı günlerde zaman akıp gitsin diye dua edersiniz kimi zamanda aman ha gitme dersiniz. Gelecek diye birşey bırakmamıştır sizde sadece geçmişte yaşarsınız geçmiş bir film şeridi gibi gözlerinizin önüne gelir ve filmin sonunda mutlu sonu beklerken bir bakmışsınız film hiç beklemediğiniz bir anda bitmiştir.
Kopanın ardından gitme denilir öyle kolay mı? o kadar basit mi? O kadar ucuz mu? Gitme demek, unut demek..
Peki ne yapmalı? Tüm yaşanmışlıkları yok sayıp hiç birşey yokmuş gibi kendimizi mi kandırmalı yoksa duygularımızın beynimizle savaşmasına izin mi vermeli hangisi kazanırsa.. Peki herşey eskisi gibi olacak mı? Ya siz "siz" o eski insan olabilecekmisiniz?
Ne diyordu Şair;
Kimdi kimdi kalan
Giden mi suçludur herzaman?
Ne zaman, başlar ayrılıklar
Dostluklar ne zaman biter
Her geçen gün bir parça daha
Aldı götürdü bizden
Aynı kalmıyordu hiçbir şey
Değişiyordu herşey
kendiliğinden,.
Artık çözülmüştü ellerimiz
Artık bölünmüştü yüreğimiz
Birimiz söylemeliydi bunu
Ötekini incitmeden