---‘Çırak 33!’---


Müzik, Hacı için vazgeçilmez bir şeydi!
Söylediği şarkılarla da mahallenin neşesi olmuştu.

Yazın gelmesiyle ’Geleneksel Soli Müzik Şenliği’ düzenlenmişti.
Sınıf öğretmeni, Hacı’ ya yarışmadan bahsettiğinde Hacı’ nın gözleri kamaşmıştı.
Bu yaşta adından söz ettirmek herkese nasip olmazdı. Yalnız öğretmeni, söyleyeceği şarkı türünden bahsetmemişti. O da sorgulamamıştı.

Hacı, sert rap dinleyicisiydi!
Amerikan rapçilerinin, yaşadıkları hayatı sorgulaması ve yöneticileri ağır bir dille eleştirmeleri onun için birer başyapıttı.

Yarışma günü!

Sahne sırası Hacı’ ya gelmişti.
Orkestra, enstrümanların akordunu yaptıktan sonra şarkıya girdi. Hacı, mikrofonu alıp şarkı-ya başladı.

Yerinde kullanılan kelimeler... Kafiyeli cümleler...
Çok iyi gidiyordu. Ta ki, nakarata gelene kadar!

Bürokrasi kuralıdır!
Bir beldede etkinlik varsa, ön sırada; vali, kaymakam, belediye başkanı ve muhtar oturur.

Ve Hacı, bunların hiçbirini boş geçmemişti!
Hepsine sövüp saydıktan sonra korumalar tarafından yaka paça sahneden indirildi. Yarışmaya, sahne ismi ’Çırak 33’ ile kaydolduğu için hukuki işlemlerden yakasını kurtarmıştı.
Ev!

Hacı, odasında yüksek sesle müzik dinliyordu. Annesi odaya girdi.
Nilgün:
"Oğlum, kıs şunu! Komşular rahatsız olacak."
"Aramızda sanata ve sanatçıya karşı biri mi var acaba, yovv!"
"Baban akşama gelecek. O sanatçının kolunu, bacağını ayıracak. O zaman sen görecek, yovv!" Zil çalınca Nilgün odadan çıktı. Hacı, şarkısına devam etti. Nakarata başlayacağı sırada babası odaya girdi:
"Kıs şunu! Bu ne gürültü?" Hacı, teybi kıstı.
"Sanat babacık!"
Necati:
"Komşular sese gelecek şimdi oğulcuk!"
"Kedi mi bunlar ya?"
"Hayır, söylediğinde bir şey de yok. Bari ilahi söyle de hem sen sevaba gir, hem biz!"
"Dinle o zaman! Bu sana gelsin babacık, yovv!"

Hacı, mikrofonunu teybe taktı. Hazırladığı kaseti yuvasına koyup ’Play’ e bastı. Müziğin girmesiyle Hacı da şarkısına başladı.
"Ezan okundu, abdest aldım.
Seccadeyi serdim, kıbleye döndüm.
Ahirete inanmayanlara inat,
Allah dedim cenneti gördüm, yovv!"

Hacı, kollarını birleştirip babasına baktı.
"Nasıldı?"
Necati duygularına hâkim olamadı.
"Allah-u Ekberrr!"


-SON-