Rahmetin cisimleşmiş hali yağmur... Nasıl da usul usul yağıyor, bulutların ardından... Sularımız çekilse yerden ve gökten,kim su ihtiyacımızı karşılayacak?
Hayatın kaynağı su.. Nasıl kıymetli bir nimet.
Hep elimizde olması, alışkanlık olmuş belki ama yokluğunu düşünmek bile ne kadar zor geliyor insana..
Insan işte böyle aldanıyor.Hep elinde olan şeyler,elinde kalacak zannediyor.Kendi zanlarının içinde kurguladığı bir dünya.Kendi yalanına kendi inanıyor.
Sonra bir bakmışsın, gerçekler bir tokat gibi yüzüne vurmuş.Uyanıp kendine gelmen için.Çünkü hiç bir şey kalıcı değil sende.. Gençlik, sağlık, varlık, ömür...
Her şeyde fânilik damgası var.Deve kuşu gibi kafanı gaflet kumuna da soksan,zanlarından bir dünya da kursan, gerçek değişmeyecek.
Ruhuna dünyanın sürekli değişen ve dalgalanan hâdiselerine karşı,dayanak noktası nereden bulacaksın.Senin bunca acizliğin ve fakirliğine ,sonsuz kuvvet ve kudrete ihtiyacın var.Hemde ekmek su gibi..Belki bunlardan daha fazla..
Evet farkındalıklarımız arttıkça,kalp,ruh ve aklımızda rahat eder.Böylece güzel bir ömür sürer gideriz inşallah...