" Yaprak döker bir yanımız Bir yanımız bahar bahçe." H.Hüseyin Korkmazgil


// bir yanımız yaprak döker
    bin yanımız yaprak verir

    eylüller gider gelir
    hiç bir ayrılık aşk değildir

    bin yanımız yaprak döker
    bin yanımız bahar bahçe //







eğer aşk
bahar sonu gelen
ayrılıkla bitiyorsa
ve eğer aşk
iki gözün iki kaşın
iki elin iki dudağın
arasında tutsak ise
asırları barındıran yürek
nasıl bir başına
aşk ile yanıyor

alev alev yanan hiç sönmeyen bir meşale gibi
aşk kalplerin bir atmasıdır

aşka koşulsuz teslim olmuş
bir ruh için
an
yaşanan
yaşanması gereken
birliktelik
yan yana
diz dize olma kaygısı
sevdiğinden uzak kalma korkusu
mesafelerde
ulaşılmazlık endişesi
söz konusu değildir

duygusal bir kaynaşmadır aşk

bu bağlamda
öyle bir kaynaktır ki
aşk kopmaz bağlarla kenetlidir

aşk iki bedenin iki kalbin birleşik tek ruhudur

ne demektir bu
tenler ayrılsa bile
manen sonsuz birlikteliktir
bu olguya da gerçek anlamda ayrılık denemez

o yüzden aşkta ayrılık gayrılık yoktur
olamazda
oluyorsa o aşk değil anlık süreli kısıtlı çıkarsal serüvendir

aşk gözü kapalı
kayıtsız şartsız
esaret veya kölelik değil
tam aksine
sınırsız özgürlüktür

hiç kimsenin
sınırlarını ihlal etmeyen
kendi kalıplarını kendi çizen
sınırsız bir özgürlük hali

aşk sonsuz kere sonsuzdur
alternatifi yoktur
başlayan ve biten değil
yüreğe yerleşen ve yerinden edilemeyen
söküp atılamayandır








// sarmasını bil sevgiyle
kanamasın tenin
yara almasın yüreğin
gülde biziz
dikende

yaprak dökeriz
toprağın bağrına
elbette
ama yeniden yeşeririz
kökleri bizde  //