Bir anne ne zaman düşer...

Çocukları kanatları gibidir. Sayısız binlerce milyonlarca kanat düsünün. Uçar mı kuşlar kanatları kırılınca?

Annelerin de kalpleri acır her insan gibi zaman zaman. Hem de çok acır...

En çok evlatları üzüldüklerinde ve evlatlarının canları yandığında acı çekerler.

Her acıdığında yürekleri; bir kanat kırılir. Her bir damla göz yaşında; birer kanat kırılır.

Her hayal kırıklığın da her umut ışığı söndüğün de birer kanat...

Kendilerinden çok onları düşünüp, hep onların iyiliği için emek sarfederler. Fedakarlikları hep evlatları içındir. Ama annelerin öncelikleri farklı farkĺıdır.

Kimileri evlatlarının okul başarısıyla göklere uçarken kimileri de iyi bir iş sahibi olmalarından mesut bahtiyar olurlar.

Bazı anneller de iyi bir evlilik yaptıklarında cocukları, dünyanın en mutlu anneleri oluverirler.

Hep yararlı olan şeyler isterler can pareleri için.

Zararlı olan her şey annelerin içini sızlatır.

Varlık içinde bir hayat isterler bazı anneler de dualarında hep çocukları için...

Dünya hayatının geçici olduğunun bilincinde olan anneler ise asıl mutluluğa ahiret de kavuşulacağına inandıkları ve maddiyat değil de maneviyatın asıl zenginlik olduğuna inandıkları için; bu anneler diplomalar, kariyerler, mal mülk, yüksek maaşlı işler, şaşaalı düğünler, takılar, hanlar, hamamlar için dualar etmezler...

Yani öncelikleri bunlar değildir hiç bir zaman.

Dünyada huzurlu bir hayat yaşamalarını muhakkak ki bu anneler de isterler canı gönülden. Sağlıklı bir insan olmaları için onlara çok itina gösterirler.

Onların iyi insan olmaları ve Rablerinin rızalarına uygun bir hayat yaşamaları bu anneler için çok fazla önemlidir.
.
Ahiret mi?

Dünya mı?

Bu sorulara daima öncelikle ahiret ve Allah rızası diye cevap verirler, bu anneler şartsız koşulsuz.

Evlatlarına hiç bir zaman zarar gelsin istemezler. Belki de çocuklarının canından çok annelerin canı yanar.

Evlatlar ne kadarını bilirler peki?

Hiç bilmezler bazıları. Bazı çocuklar ise farkındadır her şeyin. Bu güzel çocuklar annelerini üzmemek için onların canlarını yakmamak için özel çaba sarf ederler. Özenli davranırlar. Tüm kötü şeylerden ateşten kaçarcasına uzak dururlar. Bunu hem anneleri için yaparlar hem de kendileri için.

Zaten bilirler ki annelerinin istediği hiç bir şey tü kaka değildir. Güzeldir, doğrudur ve en iyisidir daima...

Dünya da mı ahiret de mi vardır peki en güzel en dogru en mükemmel şeyler? Muhakkak suretle inanırlar ki bu sorunun cevabı ahiret hayatıdır.

İşte hep en öncelikleri ahiret olan bu anneler nasıl olur da ahiret nimetlerini değil de dünya nimetlerini tercih ederler.

En değerli varliklar için nasıl olur da Rablerinin rızasını istemezler. Asla dünya demezler hep ahiret derler. Yavruları hep en güzeline en mükemmeline layıklardır zira...Dünya geçici ahiret bakidir çünkü.

Anneler ne zaman düşerler?

Çocukları, ahiret hayatını değil de dünya hayatını tercih ettiklerinde o annelerin sanki dünya başlarına yıkılır.

Canı gibi değer verdiği can parelerinin, hiç ölmeyeceklermiş gibi sadece dünyevi zevklerin peşinde koştuklarını ve Rab’lerini unuttuklarını görmek o anneleri ziyadesiyle üzer. O en değerli varlıklarının şeytanın elinde oyuncak olduklarını gördüklerinde adeta yıkılırlar.

İşte o zaman tüm kanatları kırılıverir...

Tek tek değil...

Hepsi bir anda kırılır.

Ve düşerler...



....