Hayat kime neyi nezaman vereceği belli olmuyor kimine kocaman mutluluk tıpkı deniz gibi kimine ise hüzün ve gözyaşı gibi uçsuz bucaksız yol nereden bilirdimki her sevdiğimi bukadar çok kaybedeceğimi yada güven duyduklarımın beni bukadar çok kıracağını nereden bilebilirdim ki herşeye ve herkese inat hala ayaktaysam onların bana verdikleri hüzün ve ihanet sayesinde olduklarını nereden bileceklerki hayatta her zaman zor olan hep karşıma çıkmıştır tıpkı yaşamak için nefes almak gibi ne gariptirki herşeye rağmen hayatımda küçükte olsa mutluluk için savaşa biliyorum bazen yorulduğum, pes ettiğim, bırakmak istediğim anlar oluyor ama aklıma hep lise yıllarında tek başıma otururken hocamın bana söylediklerini hatırlıyorum ve hemen savaşa kaldığım yerden devam ediyorum ne mi söylemişti üzülme Mercan sakın pes etme nedenmi çünkü kayanın parçalanması denizin şiddetinde değildir onun sürekli olarak kayaya çarpmasındadır demişti bende öyle yaptım mutsuzum diye hiç pes etmedim aksine hep savaştım ve var olduğum sürece her aman savaşacağımı biliyorum beni kimse kolay kolay yıldıramaz çünkü sevgim güçlüdür ama nefretim çok daha güçlüdür