Geceye hüzün yakışıyor,hüzne ruhun dinginliği... Acı ve keder ruhu asil insanın, elinde sanata dönüşüyor. Asil insanı daha olgun yapıyor. Ve devam etti Bilge; her günü fırsata çevirmek lazım azizim, huzur içinizde dedi. Şaşırdı; bunca sıkıntı içinde her gün başka sorun, üstelik bide geçim sıkıntısı var, söylemesi kolay dedi, yorgun insan. Bilge hafifçe gülümsedi, ruhu bütün mertebelerden geçmişti rahattı.Söylemesi çok kolay haklısın dedi. Ruhum bu sözleri sarf edilebilmek için yazın güneşte yandı, rüzgarda savruldu, yağmurda çamura düştü ,kirlendi düştü. Kalkamadı defalarca tekrar etti, düşme olayı sonra...
Yağmurun sessizliğini duydu, çamurun tadına baktı , yaratılışına döndü. Rüzgar da kuş olmayı öğrendi. Başında ki o sıkıntılar birer öğretmen sana ,öğrenmen gerekeni anlatır, anlamak sana kalır.Kişi sustu, düşündü daldı, bilge dedi ki; korkma düşün ki varoluşun anlamını bul .Hepimiz birer bilge olamayız, korkularımız ,sevinçlerimiz ,sıkıntılarımız olacak fIrsata çevirmek bize kalır...