Balkonumda çayımı yudumluyorum. Herkesin bir hayali var. Günü bitirmek adına. Gün bitmiyor. Bitse yenisi başlayacak. Bu sonsuzluk ihtiva etmiyor ama.


Küçük evler, onların güneş enerjili çatıları... Her şeyi denedim. Heybetli bir gulüş için biriktirdim ne varsa. Mutluluk bir çift gözde saklandı. İstekler ve arzular bitmiyor. Betimsiz onlar.

Kırlar çiçekler kayboluyor. Caddeye bakıyor evler. Düşkünlük diz boyu. Ağzım süt ve şeker...



Saklamaya çalışırken gözlerimi yakalanıyorum kuşlara. Çünkü içinde hüzün var. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama beş para etmiyor dediklerim çok rağbet gördü.


Hani yaşamak adlı bir çalışma vardı duvara resmettiğim. Resimde üç ana tema birbiriyle yarış halindeler.

Sevgi
Cesaret
Anavatan


Balkondan sarkan cümleler kurtarıyor bizi Azize. Az konuşuyorsun ama çok şey anladım.



Gam
Hayatın cilvesi bu. Çenesi duşük ve sürekli nefsini yediren nesilden bir sey olur mu?


Hiç sanmıyorum.



Kalbim camlara vurmuşken Azize bu bir günce sayılmaz.








19 temmuz pzr