Bazen her şey kontrolden çıkar istesekte durduramayiz. Çarpa çarpa ilerleriz ömür denen bu yolda her yanımız görünmeyen yaralar içinde oysa kimse bilmez bilemez çektiğimiz acıyı gözler uykuya kuser bir çığlık atarız gecenin orta yerinde kimse duymaz her gece yine yeniden boğuluruz gecenin karasından düşmemeli insan diyoruzda düşüyor yinede her kes için denge aynı değil kimisi savrulup gider kimisi korkuyla nefes almaya devam eder bazen kaybolur her şey kahr olası kalabaliklarda bir hengame içinde yalnız kalır insan yalnız doğuyoruz yalnız kalmakta aynı şeymi bilmiyorum lakin yalnız da öleceğiz işte o gün gereksiz bir kalabalık oluşur etrafında bir yarış hali var sanki bir an önce dünyadan gondermekmi yoksa hasıl olacak sevaptan nasiplenmekmi ? Bilmiyorum
Bildiğim tek şey herkesin yalnız olduğudur kimisi bunun farkında olmaz hengame içinde bir gürültü olup yaşar ve gider dostluklar arkadaşlıklar her şey anlam yitirir dikikirler alninin çatina her kes bir kurşun olur bir yerlerinden vurmak için kimi zevk alır düşkün halinden kimi anlamaz küskün halinden yalnız geldim yalnız kaldım ve yalnız gideceğim