Depresyon insanı dipsiz kuyulara daldıran,yaşama enerjisini emen bir rahatsızlık...Bir defa size misafir oldu mu uzun yıllar terk etmeyecek kadar vefalı bir dost ama kötü bir dost... Bu duygu durumundan kurtulmaya çalıştıkça daha çok batıyor insan...Psikiyatriste gittiğinizde sizi dinliyor ve hemen bir ilaç yazıyor...İlacın da yan etkileri var elbet.Sersemletiyor insanı ilk başta ....Sonra da duygusuzlaştırıyor....Ama onsuz da çıkamıyorsunuz depresyon canavarının içinden...Sosyalleşin,bir uğraş bulun ,egzersiz yapın,yürüyün,beslenmenize dikkat edin diyor psikologlar...Bazen onları yapmak da yeterli olmuyor...Zaten onları yapmaya insanın isteği olmuyor...İnsanın içindeki bir şey yapma isteğinin ölmesi kadar vahim bir durum yok...Ruhun ölüyor sankı...Sana yük olan bir beden taşıyorsun üstünde ...Amaçların ,hayallerin yok oluyor...Kendini işe yaramaz bir mahlukat gibi hissediyorsun...
Paylaş:
2 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
:) bir tebessüm eyle dostum.. salla gitsin yaz deftere depresyonun kralı var karşında..diye beylik laflar etmek istesem de... etmeye ne gerek var, hani derler ya yormuşu yorma.. cahille uğraşma... din iman deyenlere sabret...
bir zaman bir arkadaşım oldu.. o zaman ben hallice vakitliceydim.. yetim sayılırdı, yuvalarda büyümüştü, sonra telekoma işçi kadrosunda işe başlamış maaşları epey güzelken.. epey yaşamış hayatı....yakışıklı yeşil gözlü dalyan gibi bir yiğitmiş..
sonra canı sıkılmış mı diyeyim bulunduğu şehirden ayrılmış ve kurum değiştirmiş eğitime geçmiş..
sonra da ayak parmaklarında küçük yaralar çıkmış, dolaşım bozukluğu damarlarda, bir yara iki yara derken o doktor bu doktor ilaç merhem şu bu ameliyat düzelmemiş...bu böyle yanlışım yoksa 2-3 yıl sürdü.. sonra bir kaç ameliyat daha bacağı daha doğrusu bir ayağı alçıya alınmış, devamlı pansuman... ve koltuk değneği durumu...
ben de burada devreye giriyorum, ahbap olduk, aklımıza ne gelirse konuşur takılırız, nasılsa düzelecektir ayağı, önce umut, tıp çaresini bulur Allah çaresiz bırakmaz diye, arkadaşa din diyanet önemli olan ahiret diye epey anlatıyorum ben, felsefe okuyorum konu konuyu açıyor, tarih konu konuyu açıyor, peygamber hayatları, şu asaya dayanıp yıllarca cinlere perilere iş işlettiren peygamber misalinden konuşuyoruz.. kahveye de gidiyoruz, sahile de... aşklara meşklerden aklına ne gelirse... ramazan iftarlara çağırıyorum yeni evlenmişim ben de... arkadaşlarla tanıştırıp bir çevresi olsun... ne kadar anlamaya çalışırsam çalışayım...
arasıra bana laflar söylerdi, anlamazdım..yanlış bulurdum dostum arkadaşım, anlamıyorsun diyordu... arasıra acı da veriyordu yaraları görüyordum, dişlerini sıkar gibi gözlerini sıkarsın ya.. veya her ikisini birden sıkarsın...
dostum erkekliğe *ok sürdürmeleyim ama derdi...
veya kimi sözlere kızsam da...allah la dinle veya ne bileyim ata anayla ilgili... orta hallice epey muhabbetimiz arkadaşlığım yarenliğimiz oldu..
yani anlatamazsın..anlamazlar..
kimi zaman, gülerek de olsa; dostum anlamıyorsun dediği sözleri geldi aklıma bu yazıyı okuyunca..
en kolay hesabı daldan düşeni getir derler ya... işte o hesap sayın mehtap..
sen kendin çıkamazsan depresyondan kimsenin faydası olmaz..
o arkadaşa mı ne mi oldu, yılllardan bir yıl başka şehre tayin istedi.. bir vakit aradı, dostum bacağın biri diz altından kesildi dedi.. sonra bi yıl daha aradı bayramda seyranda..ben de aradım..
hayat meşgalesi, gözden ırak unutulduk işte birbirimize..
bu anlatılanlar gerçektir.
senin halin o arkadaşımdan daha mı kötü?? sanmam..burada karşılaştırma yapmanı istiyorum ama..
kralını da yaşadığımı biliyorum depresyonun...
sen, benim diyemezsen... sürünmeye devam edersin... sürünmeyi seviyorsan zihnen fikren halen... bırak dibine kadar yaşa imkanın varsa depresyonu...
imkanın yoksa depresyonunu sürdürmeye....
elinin tersiyle it ne varsa, kucaklaman gereken arkadaşın varsa kucakla... sarılabileceğin bir ailen varsa sarıl...aramadığın ama güvendiğin birileri varsa ara bir işe mutlaka tutun..
bir hayalin varsa adım adım gerçekleştirmek için yarın çık evden...
bırak gerisini, çok çok afedersin; koyduğumun hayatı mı desem kaderi mi desem tanrıs mı desem o karar versin...
lakin sen hayaline yürü bir şekilde, bacağının biri kesilmeden!
saygı sağlık ve huzur dilerim.. sürçi lisanım olduysa affedin.
Hayat paylaşmaktır paylaşıldıkça güzelleşir Düştüğümüz zaman hep bir elin uzamasını bekleriz Ellerımız hep uzasın kenetlesın birbirine Aile dost kavramları değerlerini bilip yasatırsak Düştüğümüz boşluklardan kurtuluruz Şükür umud ve sabır
Hani bir ara hiç çıkmadım ki diyesim geldi...sanirim benzer ruh halini yaşamayan çok az kişi vardır günümüz şartlarında.. Sonuçta ilaç kullanılsa dahi kişi kendi iradesi dışında aşamıyor bu durumu maalesef.. tabii dediginiz gibi buna hali kalırsa.. Depresyondan uzak kalmak dileğiyle.. Sağlıcakla
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz