---Bebeğimin kolunu bulun. Ne olur iyi bakın oralara, bir ayağı da yok. Ne olur bulun bebeğimin kolunu bacağını!

Bebeğim...

Bebeğimin kolu bacağı kırık, eli yüzü pislik içinde. Bir gözü açık. Hiç kapanmıyor. Diğer gözü kapalı hiç açılmıyor.

Olsun hiç önemli değil. Ben yine de bu bebeği çok sevdim.

Onu ilk kim gördüyse onun olur. Elbisesi de yok; ama olsun annem ona elbise de diker."

Gecekondu evimizin şirin bir bahçesi vardı. Dut ağacımız vardı. Hem bize hem de mahalledeki komşularımıza yetecek kadar bereketli; bal gibi tatlı dutları olurdu.

Tüm gün dışarıda oyun oynar bazı günler ise;

"Biz oyuncak bulmaya gidiyoruz anne!

Diye çıkardık evden. Arkadaşım ve kuzenim Niyazi ile.

Sokak aralarında dolaşır, evlerin bahçelerine bakar, yerlere atılmış, tekerleksiz arabalar, kırık tabancalar, saçı başı yolunmuş bebekler, gazoz kapakları, patlak toplar ve daha neler neler...

O gün bir çöp variline düştü yolumuz. O zamanlar büyük silindir şeklinde kocaman çöp varillerine atılırdı çöpler. Daha sonra çöp kamyonları gelip varilleri boşaltırlardı.

Kuzenim Niyazi görmüştü varilin hemen yanına bırakılmış eski oyuncak dolu karton kutuyu. Kocaman bir kutu ve içinde yok yok. Kırık dökük kir pas içinde bir sürü oyuncak...

Ama nasıl sevindik, nasıl sevindik görmeniz lazım. Arkadaşım Ayşe ve Niyazi deli gibi saldırdılar kutuya. Ben henüz şoku atlatamamış şaşkın şaşkın bakıyorum. Hiç bu kadar oyuncağı bir arada bulmamıştık o güne kadar. Oyuncak bulma bizim üçümüze özel bir oyundu adeta...

Kutunun içinde kaybolan arkadaşım ve kuzenime bi omuz vurarak, daldım ikisinin arasından oyuncakların içine. İlk elime geçeni çektim çıkardım.

İşte bebeğimle ilk karşılaşmam böyle oldu. Sarı saçlı, çilli suratlı et bebek. Çok güzel bir yüzü yoktu. Biraz çirkince bi şey!

Ama bana sorun siz onu. Benim için dünyanın en güzel bebeğiydi. Ama kolunun biri yoktu. Belki kutunun diplerinde bir yerlerde kalmış olabilirdi. Sonradan fark etmiştim. Bebeğimin bir bacağı da eksikti...

----Ne olur bi bakın, bacağı var mı?

----Çekilin kolunu bulurum belki!

----Ne olur bulun bebeğimin kolunu bacağını.

Bebeğim üzülme emi. Ben seni böyle de severim.

Demiş ve sıkı sıkı sarılmıştım...