Kars yöresinde ki köylerde düğünler harman bitiminde güzün yapılır.Davul ve zurna düğünlerin vazgeçilmez eğlencesidir.Köylerdeki düğünlerde davullu zurnalı çalgıların yanında Aşıkların sazlı ,sözlü deyişleri ve atışmaları düğün şenliğinin en güzel bölümlerinden biridir.
Aşık Meclisinin oluşumunda büyükçe bir köy odası konukları ağırlayacak sayıda oturma düzeni yapılır. Kalın yün minderler döşenir; duvara da halı yastıklar konur . Aşık baş köşede oturtulur .Aşığın yanında Düğün Sahipleri (Toy Babaları ) oturur. Aynı sırada Köy halkının yaşlıları ve çevrede sözü sohbeti dinlenilen kişiler ve köy dışından gelen misafirler oturur. Gençler odanın girişinde otururlar.Odanın Ortasında uzunca bir boşluk bırakılır.Aşık yerinden kalkıp elinde sazıyla gezerek programına devam eder.
Aşık söylediği çaldığı parçalarla davetlileri eğlendirir.Aşıkların kullandığı biçim ve türler : Divani,taşlama,koşma,deyişlerle birlikte Halk Hikayelerine yer verirler. Anlattığı Hikayede birbirine kavuşamayan aşıkların hikayesinde efkarlananların efkarını dağıtmak için Çevrede yaşanan veya gittikleri köylerde karşılaştıkları ilginç olayları ballandırarak esprili bir şekilde anlatır arada bir de O olayı hicveden dörtlükler söyleyerek düğün topluluğunu neşelendirirler.
Köyümüzde ki düğünlere 1970 ’li yıllarda genelde İlhami DEMİR, Murat ÇOBANOĞLU,Şeref TAŞLIOVA ,Rüstem ALYANSOĞLU Köyümüz halkından Aşıklık yapan Bekir BEKTAŞ (plak ve kasetleri mevcuttur) , Abdurrahman TOPTAŞ (Abdurrahman Amcamız Yurt dışına gittiği için Aşıklığı bıraktı),1980’ li yıllarda Aşık Sabri ŞİMŞEKOĞLU vb. Yine isimlerini hatırlayamadığım yöremizin ünlü Aşıkları davet edilirdi.
Düğün sahibinin maddi durumu iyiyse bir kaç aşık birden davet edilirdi .Aşıklar kendi aralarında sazlı sözlü atışma yapar düğün meclisi daha da bir renklenirdi.
Aşık düğün gecesinin programını neşeli bir şekilde bitirirdi. Köy dışından gelen misafirleri daha önceden tanışık olup olmadığına bakılmaksızın köylülerimiz evlerinde misafir ederlerdi. Bu da yeni bir dostluğun oluşması demekti.