Kadın sessizdi artık biliyordu zamanı az kalmıştı.
Vakit daraldıkça içine kapanıyor kimseye birşey diyemiyordu.
Belki üzülen olur du . Sonra düşündü sahi o gidince ne olacaktı özleyen ağlayan olur muydu arkasından
Peki ya akan göz yaşlarını gizlediği adam pişman olacakmıydı.
Geceler çok uzun geliyordu artık sabah olmuyordu belki on kere uyanıp yatak da dönüp duruyordu uyumasa bile gözlerini kapatıyordu
Belkide gözlerini açmak istememesinin sebebi artık karanlığa alışması gerektiğiydi
Çoğu gece balkonda oturuyordu kimselerin olmadığı sessiz saatlerde bir yıldızlar birde ay ona yoldaş oluyordu
Bazen içinden şarkı söylemek gelsede boğazında dügümleniyordu çünkü onların şarkısı çoktan unutulmuştu ona bakan gözler başkasına bakıyor ellerini tutan eller başka ellerdeydi
Artık ona ayrılan zaman bile artakalan zaman dı
Umutları hayalleri hepsi içinde unutulam şarkı gibiydi....
......Bir kadının umudu......
M.G.Ç