Ne güzeldi değil mi sıcacık bir merhaba fırından yeni çıkmış ekmek kokusunda üzerine bir de tereyağı
ah çocukluğum geldi aklıma şu an düşündüğümde aklıma gelen bir tost makinesi ama belleğimde yok böyle bir şey o zamanlar makine nerede sobanın demirini iyice bir siler yarım ekmeği çevire çevire kızartırdık o kadar gevrek olurdu ki dokunur dokunmaz o çıt sesinin verdiği huzuru tarif bile edemiyorum.

Ah o eskiler şimdi hiçbir şeyin tadı kalmadı ocakta fokur fokur kaynayan çayın bile kokusu tadı bir başkaydı hani hep deriz ya ah çocukluğum bugün çocukluğum geldi aklıma ve bir anı dedemlere giderdik her hafta ben dedemi çok seviyordum iple çekiyordum hafta sonunu neyse hafta sonu geldi çattı hemen erkenden hazırlandım dedeme gittik dedemin komşusu Hasan amca vardı nur gölünde yatsın sinirli bir adamdı almış olduğu eğitimdenmiş asker emeklisiydi biz o gün yine dedemle oturuyorduk bir ses duyuldu dedem hemen koştu gitti dedi -Hasan beye bir şey oldu galiba bir koşu bakıp geleyim çocuk aklı ben de dedemle gittim gittiğimde,

Hasan amca çok sinirliydi evin altını üstüne getirmişti bağırıyordu -yok işte yok neyi aradığını o zaman pek anlayamamıştım kendi aralarında baya bir konuşmuşlardı ben ise vitrinde duran bebekle daha da çok ilgilenmiştim dedem -hadi gidiyoruz Rüya dedi kalktım ve kapıya yanaştım o bebekten ayrıldığım an belki de hayatımda ilk ayrılış sahnemdi ve o kadar acı bir andı ki bir an ona sarılıp hiç bırakmamak istemiştim eve geldik dedem

-yazık adamcağız köstekli saatinin kılıfını yine kaybetmiş dedi tabi ben anlamadım oyunuma devam ettim annem saatin geçtiğini far ketti -baba biz artık gidelim çocukların çok uykusu geldi dedi ve gitmek için merdivenlere doğru yöneldik tam merdivenlerin bir adım ötesinde dantel den örülmüş yuvarlak bir şey vardı çok hoşuma gitmişti hemen alıp çantama koydum eve gittik anneme gösterdim -anne bak ne buldum dediğimde annem kızdı bana

-o Hasan amcanın köstekli saatinin kılıfı hemen yarın gidip verelim bir daha yolda bulduğun şeyi alma dedi ertesi gün Hasan amcanın evine gittik Hasan amca yine çok sinirliydi ona kılıfı verdik gülüştük Hasan amca çok teşekkür etti ama hâlâ sinirliydi yine birşeylerini kaybetmişti çok belliydi annem

- Hasan amca neden sinirlisin dedi. Hasan amca -sinirle kızım bu seferde gözlüğümü bulamıyorum ah bu yaşlılık dedi şuraya koymuştum deyip koltuğu gösterdi annemde gözlüğü aramaya başladı ben Hasan amcaya çok üzülmüştüm yüzüne bakmak istediğimde kafasında gözlüğünün takılı olduğunu gördüm -Hasan amca gözlüğün kafanda dediğimde
mahcubiyetini anlatamam

ah Hasan amca sen ne tatlı huysuzdun ruhun şad olsun güzel bir anımdın ve beynimin tozlu raflarında yerini aldın.

Geçmişimden güzel bir anıyı kurdela ile süslediği ve yazımı güne layık bulduğu için sayın seçki kurulu üyelerine
Bizlere huzurla yazı, şiir yazmamıza vesile olan bu platformu kurduğu için sayın yöneticiye ve
siz siir dostlarima teşekkür ederim.