Her imtihan sabahı yaptığım gibi erkence kalktım.Duşumu aldım,boy abdestini tazeledim.Daha sonra namaz için abdest aldım..İki rekat şükür namazı kılıp ,hayırlısı deyip Genel Cerrahi Kliniğine koşar adımlarla gittim..Hangi hocaya düşmüştüm merak ediyordum.Bir taraftanda inşallah Kamil Hocaya düşmemişimdir diyordum.Çünki İmamoğlu Hocaya düşen on kişiyse nasıl olsa çaktık deyip yedisi hiç imtihana girmeden çekip gidiyordu.Cesur olan üç kişi imtihana girince nadiren bir tanesi geçiyordu..Böyle namlı bir hocamızdı..
Kliniğe girince adımın olduğu listeyi aramaya başladım..Adımı bulunca sevindim,Kamil Hocaya düşmemiştim.Prof.Dr.Dikmen Arıbal’ın komisyonunda imtihana girecektim.Komisyon,bir başkan ve iki üyeden oluşuyordu..Sekizinci sıradaydım..Oda iyiydi..İmtihana girip çıkan öğrencilerden soru şeklini,davranış biçimlerini öğrenip ona göre kendimizi hazırlıyorduk..
Öğretim üyeleri koridoruna geçip Dikmen Hocanın kapısının önünde beklemeye başladık.Diğer arkadaşlarımda heyecan ve merak içindeydi..O sıra Kamil Hocam koridora çıktı,sağa sola baktı..Neşesi yerindeydi..
-Günaydın çocuklar…Günaydın Ahmet..İnşallah bana düşmüşsündür.
-Yok hocam size değil Dikmen Hocaya düşmüşüm
-Lan salak bana düşseydin ya.Bir soru sorardım,kesinlikle bilemezdin..Bak sıfır vermezdim,otuz verirdim.Sıfırla çakmak çok kötü oğlum..Hemde üç-dört dakika da işin biter…
Bunları büyük bir keyifle söylüyordu..
-Sağolun hocam ,teşekkür ederim.Ben sizi yormayım..
Dedikten sonra hoca uzaklaştı…
İmtihan üç aşamadan oluşuyordu;hasta muayenesi,sözlü imtihan ,bu ikisinden geçersek yazılı imtihan..Geçmek için hepsinden altmış ve üzeri not almamız gerekiyordu..
İmtihan hastası belli olmuştu.Kata çıkıp hastanın şikayetlerini sordum,geniş bir muayene yaptım..Notlarımı aldım..Hasta kolay bir hastaydı,sıkıntı çekmedim..Biraz heyecanım azalmaya başlamıştı.Kendime göre birinci basamağı geçmiştim..
Tekrar öğretim üyeleri bölümüne geçip hocanın kapısının önünde beklemeye başladım.Diğer öğrenci arkadaşlarda geldi.Hepimiz gergindik.O gerginlikle baş etmeye çalışıyorduk..Birbirimize başarılar diledik..Saat dokuza doğru ilk öğrenci arkadaşımız çağrıldı..Azalan heyecanımız hemen tavan yaptı.Koridorda sağa ,sola gidip gelmeye başladım.Mahkumlar gibiydim,bir tek tesbihim yoktu..Jüri nasıldı,zormu,kolaymı soruyorlardı?Niyetleri neydi;geçirmekmi,çaktırmakmı?Bu düşünceler içinde volta atmaya devam ediyordum.
Kamil hocaya düşen öğrencilerden ikisi imtihana girdi,onlarda çakıp gittiler.Toplam beşer dakika bile sürmemişti..Hoca yine koridora çıktı.Bizim heyecanlı halimize bakıp gülüyordu..
-Kaçıncı sıradasın salak oğlum?
-Sekizinci sıradayım hocam.
-Oğlum sana anca öğleden sonra sıra gelir.Nasıl olsa çakacaksın.Dikmen hocayla görüşeyim,seni ben imtihan edeyim.Bak dört dakikadan vazgeçtim,otuz saniyede otuz veririm.
-Sağolun hocam..
-Salak,senin iyiliğin için lan.Çıkınca Gençlik Parkı’na gider bir çay içersin,açılırsın..Burda dolapçının beygiri gibi döner durursun yoksa.
Gözlerime gülümseyerek bakıyor bir taraftanda sırtıma vuruyordu..
-Sana iyilik yapıyorum oğlum ama sen anlamıyorsun..
Ne güzel hoca beni hemen çaktıracaktı.Izdırap bitecekti..Onu duymak bile ruhumu daralttı.Sıcaklık basmaya başladı.Dışarda sıcaklık artıyordu,vücudumda artıyordu.Yavaş yavaş terlemeye başladım..
Kamil hoca gidip gelip takılıyordu.Ben dahada terliyordum.O sıra ilk arkadaşımız imtihandan çıktı.Otuz-otuzbeş dakika olmuştu.Hep birden başına üşüştük.Herkes aynı anda sorular soruyordu.Biraz salaklaşmış arkadaşımız iyice salaklaştı.İmtihandan geçmişti.Jürinin sakin ve iyi niyetli olduğunu söylediği an biraz rahatladık..İkinci üçüncü arkadaş derken zaman ilerliyordu.Onların geçtiğini gördükçe iyice rahatlamaya başladım..
Zaman zaman Kamil Hocamla bazen karşılıklı,bazen yanyana koridorda volta atıyorduk..Benim tedirgin ve heyecanlı halimi gördükçe gülüyor,değişik üslup ve kelimelerle takılıyordu..
-Gel oğlum bana gel
-Sağolun hocam.
Benden önceki arkadaşım imtihana girdi..Artık zaman daralıyordu..Yaklaşık yarım saat sonra çıktı..Sevinçliydi,sözlüyü geçmişti.Saat 14:30 civarı odadan içeri girdim.İmtihan düzeni almışlardı,Dikmen Hoca masada,diğer iki hocamız masanın önünde sağlı sollu oturmuşlardı..Başımla asker selamı verdim.Yazlık Resmi elbisenin üzerinde uzun beyaz önlüğüm vardı.Artık kader anı başlamıştı.Dikmen Hoca tepeden tırnağa süzdü beni.Gözlerime bakarak:
-Nerelisin sen ?
-Yozgat hocam
-İyi..
Diyerek soğuk bir ses tonuyla:
-Buyrun hocam sorularınızı sorun…
İlk hocam hastanı anlat deyince hemen hastayı anlattım,şikayetini,muayene bulgularını,ön tanılarımı bir bir sıraladım.Hastayla ilgili iki hoca sorular sordu,cevapladım.Dikmen Hoca hiç soru sormadı..Hastadan geçtim.
İlk hocam tekrar sözlü imtihan için sorusunu sordu…Bildiğim bir soruydu ,hemen anlatmaya başladım.Aralıksız on dakika kadar anlattım.Bazı yerlerde teklesemde kısa kısa birkaç soru daha sordu,onları da cevapladım.Hoca teşekkür ettti,önündeki not çizelgesine yirmi yazdı..Otuz puanlık sorudan yirmisini almıştım…
Sıra ikinci hocadaydı.Merakla beklerden o da sorusunu sordu..Rahatladım,yine başladım anlatmaya..On-onbeş dakika sonra ikinci hocamda teşekkür edip oda yirmi verdi…
Geçmek için yirmi puana ihtiyacım vardı.Dikmen hocanın sorusu kırk puanlıktı.Onun sorusunu beklemeye başladım.Dikmen hoca bir tuhaf bakıyordu..Soğuk bir ses tonuyla:
-Sekonder hipersplenizmi anlat
Deyince korkunç rahatladım..Çok çok iyi bildiğim bir konuydu.Onun için rahatlamıştım.En kötü otuz alırım diye düşündüm..Yarım saate yakın aralıksız anlattım.Hastalığın herşeyini,heryönünü anlattım,eksik bırakmadım.
Dikmen Hoca baktı,baktı.
- Anlatacağın başka bir şey kaldımı ?
-Yok hocam..
İmtihan kağıdını önüne çekerken en az otuzbeş verir diye düşündüm..
-Sıfır çık oğlum
dedi..Ben donakalmıştım;otuzbeş nere,sıfır nere…Diğer iki hocada aynı benim gibilerdi.Ben sebebini anlıyamamıştım önce ama sonra Yozgat kafamda çaktı.Birde resmi elbisem vardı..Üçümüz birden Dikmen Hocaya bakıyorduk.O oralı bile değildi..Ben yıkılan hayallerimin ve uğradığım haksızlığın altında eziliyordum..Diğer hocalarım halen şaşkındı,durumu anlıyamamışlardı.Bu karardan aşırı rahatsız olmuşlardı.
-Hocam ,öğrenciye bir soru daha sorarmısınız?
-Hay hay tabii.