Okulları kapadık; eğitim öğretim yok.
Camileri kapadık; toplu ibadet yok.
Dükkanları kapadık; alış veriş yok.
Fabrikaları, atölyeleri kapadık; üretim yok.
Yolları (kara, deniz, hava) kapadık; seyahat yok.
Otelleri, motelleri kapadık; turizm yok.
Parkları, bahçeleri, kafeleri kapadık; sosyalleşmek yok.
Beşeri ilişkileri kısıtladık; yakın yakına olmak, tokalaşmak, sarılıp sarmaşmak, öpüşmek filan yok...
Aklıma gelenler bu kadar, gerisini siz sayın...
Gözle değil mikroskopla bile görülemeyen mini minnacık bir mikrop insanlığı unutmuş kibirli insanlığın canına okudu. Belki ders almışızdır. Belki bundan sonrasını "ne mutlu insanım diyebilene" diyerek insan olabilme bilinciyle insana yakışır bir şekilde yaşarız...
O kapalı, bu kapalı, şu kapalı; o yok, bu yok, şu yok ama internet açık ve erişim iletişim hala var. Bu vesile ile; "Bir musibet bin nasihata değerdir" diyerek; ziyaretinize geleniniz, el öpeniniz, şeker vereniniz yoksa bile gene de Şeker Bayramınız kutlu olsun diyorum. İnsanlık paydasında buluşmak dileği ile...