Bir zamanlar bir diyarda küçük bir topluluk yaşarmış.Bu topluluk,kışları sıcak,
yazları serin yerde geçirirmiş.Kısacası yörükmüş bu millet.Bu dönemlerde zalim bir adam varmış.Bu zalimin adı Kongarmış.Dağda gezip mazluma yardım,millete huzur getiren bir kahraman varmış. Onun adı Aliyarmış.Ve onun kudreti karşısında Çin hükümdarı bile duramazmış.Bir gün Aliyarın namı Kongara kadar gitmiş.Kongarda askerlerini toplayıp Aliyarı derdest etmeye gitmiş.Aliyarın tüm askerlerini derdest edip asmışlar.Aliyar şehirden dönünce gördüklerine inanamamış.O bu tuzağa düşmemiş ve aklını kullanmış. Pusu kurmak için yanına elli kişi almış ve tuzak kurmuş.Kurulan tuzaklara Kongar ve yirmi dört askeri dışında herkes yakalanmış. Aliyar Kongara pusu kurduğu yolda bekliyormuş.Kongar mazlumları ve askerlerini katletdiği için kellesini almaya yemin etmiş.Kongar yoldan geçince askerlerine emir vermiş.Tam yirmi üç kişi orada Kongarın askerlerine direnememiş. geriye kalan yirmi yedi kişi ile Kongar ve askerlerini derdest ederek Kongarın askerlerini tek tek öldürmüş. Kongarı tanıyalı tam on yıl oluyormuş ama Kongar onu tanımıyormuş. Aliyar onu sevdiği kızı öldürdüğünde görmüş ve intikam ataşı peşinde koşmuş durmuş ve Kongarı sonunda yakalamış.Sonra Aliyar şöyle demiş:
-Senin gibi zalimi öldürmeye değmez!,demiş ve Kongarı serbest bırakmış.Ama kongar zalim olduğu için Aliyar onu serbest bıraktığı anda onu kolundan,göğsünden,sırtından ve bacağından kılıcını geçirmiş.Aliyar oracıkta ölmüş ama askerler Kongarı öldürmüş. Ve kahraman burada ölüvermiş.