HAVA SOĞUK! çok soğuk!!! burda.oysa nasıl da alışmıştık "kış" ortasında ılık havalara."kış" bu yıl yalan oldu derken, şaşırıp kaldık donduran soğuklar karşısında.sıcacık bi fincan salep içimizi ısıtmaya yeter belki.
ya buz tutan duygularımız?onları eritebilir mi?

araştırmalar; son yıllarda ayrılan eşlerin ne kadar çoğaldığını söyleyip duruyor.biz de hiç sevmediğimiz bi şarkı gibi dinliyoruz bunları.ve hiç sevmediğimiz bu şarkının hiç sevmediğimiz nakaratıysa;
2006 yılında ayrılıklar da rekoru izmir li çiftlerin kırdığını en beğenmediğimiz fotoğrafımız gibi gösteriyor bizlere.izmir bu konu da türkiye yi bile sollamış durumda.oysa;

izmir bir güzel şehir...
izmir de aşıklar...
....

"uzun soluklu aşk" beklentisi izmir e aralıksız günlerce lapa lapa "kar" yağmasını beklemekle özdeş bence.
zaten; hep bu yüzden ben;

kısa süreli aşk(!)lar gördüm
uzayan ayrılıklar...

veeeeeeee
ayrılığın güzeli yok!!!
ne çok zaman geçmiş gördüğüm ilk "kar"ın üstünden izmir de, ne çok zaman...
yıllar; sert rüzgarlar gibi nasıl da vurmuş geçmiş sevdiklerimin yüzlerine. derin derin izler bırakarak hem de.
ölenleri olmuş sevdiğim evlerin
gelin olup gidenleri...
gidenler, çoğalıp gelse de bayramlarda bi daha hiç dönmeyecek olanları
unutturmuyor ki...
örselenmiş yüreğimde neydi hissettiğim?
demini iyice almış "acı çay" gibi yaşadığım sadece özlem değil.
şirinyer de halamlarda birlike güle oynaya hazırladığımız, patlayana kadar yediğimiz mantıların tadı niye yok?
hiç bi yerde
hiç bi şeyde


bi gece aniden kaçıveren uyku gibi
bi gece yarısı aniden geliveren "hüzün"ler
neden bırakmaz peşimi?
peşinen ödesem hüzne ayrılan payımı
bırakıp beni
giderler mi?