1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
734
Okunma
Yalın ayak rüyasına dalan, gönül çalabından, fikri isyana bulanan çareler, kalbe zarar, dillere nazar edip, alkış tutar.
Başka bir güne, açılan kapılar, hangi vakit yüzüne, örtünmüş duvarlar ardına saklanan, ömür vedasına resim çizip dururken, uyanır uyanmaz nice sabahlar. Bir gönüle dost çağırmak için, işlenen curüm ne ola ki; vaktinden evvel çıkıp gelir.
Ahirine oruç bozup, kendi canından, bihaber yaşarken, kimlere kapı çalar bilmeden...
Uslanmaz gönül fukarası, kalbin üstüne elin değse titrer. Ruhu tez elden, can verirken, vicdana çalınan dirlik için, kimin derdi olur bilmeden...
Var git sende, sevgili olmadan haddin bilse unutur; aşkı ayrılık bilmez, akıl ermez ise, diller o vakit ne söyler.
Cevap Yaz