Deli bir aşkın bütün belirtileri ruhumdaydı da
kalbimden geçenler dudaklarıma
kelime olarak ulaşmamıştı henüz.
Çok da şikâyetçi değilim.
Korkularıma boyun eğmek yerine
Onları kontrol altında tutabiliyordum böylece.
Ruhumuzun bir köşesine pamuk ipliğiyle bağlı
tüketmeye kurulu canavarın güçlü dişlerinin uzağında,
elimi uzattığımda dokunabileceğim yakınlıktaydı aşk.Çoğu zaman kendimi suç işlemiş gibi hissettiğimi de söylemeliyim.
Suç aletim şiirlerim suç ortağımsa defterim.
Bu suçu işlemeye daha ne kadar devam edeceğimi kestiremiyorum.
Seni tamamen kaybetme olasılığını göze alamayacağım kesin.
Belki de en iyi yaptığım şeye, beklemeye devam etmeliyim.
Senin fark etmeni beklemeye.
Fark etiğinde duymak istemediklerimi, duymamak için tanrıya dua ederek.Tarifi zor karmakarışık duylarım, bu anlatmaya çalıştıklarım.
Sana neden? Bu kadar bağlandım bilmiyorum.
Seni tanıdığım günden bu zamana kadar içimde sıradan olmayan bir kıpırtıydın hep.
Bu kıpırtı ne zaman deli bir aşığın kalp çarpışlarına dönüştü cevap vermem zor.
Birçok konuda anlaştığımızı söyleyemem.
Fikirlerimizin, zevklerimiz uyuşmadığını da eklemem gerek.
Aşk denen şeyin ihtiyacı yok sanırım ortak noktalara.
Bir kere sarınca ruhu,
aklı felç edip, mantığı kilitlediğini yaşayarak öğrendiğim.Seni hayatımın neresine koyabileceğimi buldum mu? Hayır
Beklerken bunu düşünmeye çok vaktim olacak.