1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
926
Okunma
Sevmemiş merhameti hep demiş acı işte nereye kadar.Acıyla hep yaşamak mümkünmü kim kılmış devama.Ancak sabırsan metanet olur.Sevgiyle beslerken en fedakar şekilde o kadar cefa zor iş ile çabalarken boşmuydu duyguların.
NEDEN?
Sordum soruyorum ve yine suçtu acımasızlık yerini almıştı can değil yerini ölü almıştı.
NEDEN?
Sevmemişti; Sevseydi!
.Değerdi
.Severdi
.Vicdandı
.Sahipti
.Ömürdü
Hani nerde o hayallerim hepsi birer süfyan.Hak edilmiş bir değer, hakkımdı bilineki öyle görüldü.Zor olsun bu yaşanan iyisi vardı bi umutda ışıktı serpilirdi önüme.
Bekle umut, mutluluk,hayal geleceksin avucumda yaslanacaksın.
Cevap Yaz