Gerçek ile severken çocukça bir sevdayla, riyasız ve çıkarsız kendim gibi görerek, seviyor sandıklarım.


Uçurumdan aşağı itiyorlarmış meğer, nerde verdiğim değer, ben düşerken aniden, tutuyor sandıklarım.


Vicdansızmış bilmeden umarsızca uzaktan bakıp
bakıp; seyreden sessiz çığlıklarımı duyuyor sandıklarım...


Dostlarım var benimde paylaşacaklar diye acımı dertlerimi, görüyor sandıklarım.


Dansediyor karşımda, zemheri de ayazda yanıyorlar sıcaktan, üşüyünce; benimle, üşüyor sandıklarım...


Benim derdim düğün bayramdır ele, kahkaha atıyorlar halime, içi yanan ben gibi, yanıyor sandıklarım.


Meğer yerken avını timsah, sinirleri boşalır, salyası gözlerinden akarmış, bazen bazı insanlar timsah gözyaşları dökerlermiş benimle; benim için ağlıyor sandıklarım.



Kalabalıktım önce, iyi günüm bitince, kayıp oldular birden, kötü günde dost deyip, el verir sandıklarım.


Arkasını dönüyor, yerden yere vuruyor, kibirlenip kasıyor, sırra kadem basıyor, beni sevdiği için, koşuyor sandıklarım.



Ağlatsalarda beni, onlara kıyamazken, damlalar gözlerimden; cisil cisil yağarken, yaksa da sıcağı gözlerimi, silmedim yaşlarımı, tutunsunlar diye kirpiklerimden, düşüyor sandıklarım.



Öğrendim artık bende, kalbimin bir yerinde, saklarım en derinde, gözümden sakındığım, yüreğime kurulmuş binbir kilit vurulmuş, üzeri de örtülmüş gizlerim var içinde; kimse bilmesin diye, kilitledim içimde, sırlandılar benimle (benimdi sandıklarım) ...




5 MAYIS 2020
Mlk Tryk