1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
910
Okunma
Nereden başladı bu hikaye bilmiyorum, belki de gözlerimi ilk açtığımda, nasıl başladığını bilmem ama sensiz hiç bir şeyin tadının olmadığı aşikar... bu dünya tuhaf bir yer ! neyi yaşamam dersen içinde buluyorsun kendini, imtahan bu ya ... ademoğlunun kaderi babasına benziyor, bizi ağlatan, güldüren bir çift göz, bizi cennetten eden bir çift göz, muhabbet bağına girişin kapısı olan gözler....
Yetinmeyi bilmediğimiz her şeyin arkasından bakıp kalıyoruz, sözlerde kifayetsiz ...... şimdi anlıyorum ateşi olmadan yanmayı, yaz ortasında donmayı, gelmezsin diye tir tir titremeyi, şimdi anlıyorum seni kayıp etmenin acını, bu nasıl söylenir bilmiyorum... bakakaldım sensizliğe...
Cevap Yaz