Bizim şehirde insanlar yoktu.Bizim şehirde uzun süre yanmış volkan Erciyes vardı.Erciyes lavları yolunu bularak,Kapadokya bölgesine aktı.Sonra yoruldu.Uzun süre bekledi.Rüzgarlar esti,yağmurlar yağdı.Küller savruldu.Üşüyen tepelere karlar yağmaya başladı.Tepelere erken düştü karlar.Devamlı dumanlı oldu tepeleri.Beyaz bir gelinlik hiç eksik olmadı.Çokta yakıştı.Uzaktan bakınca beyaz gelinliği büyüledi insanları.

Uzun süre kendine sakladı güzelliğini.Sonra göçebe insanlar geldi.Erciyes eteklerine yerleştiler.Bu yeni yerleşim yerine Mazaka dediler.Dünya insanları tekerleği bulmasıyla Dünya da bir göç dalgası başlıyordu.Hititler dört bin yıl öce yaşamışlardı.Ama uzun süre kimseler bilmedi.Bu uygarlığı.Bir çifcinin tarlasını sürerken bulduğu çanak,çömlekler eski bir medeniyetin kalıntılarını gün içine çıkardı.İpek yolu,baharat yolu derken kimler geldi geçti.Romalılar,Bizanslılar,Selçulular,Osmanlılar,Genç Türkiye cumhuriyeti.Her medeniyetten bir miras bıraktı.Kervan saraylar yapıldı her kırk kilometre uzaklıkta yerlere.Bir günlük at sürüş mesafesi.

Kaleler,camiler,külliyeler,meydan da saat külesi.Her şehrin bir saat külesi olmalıydı.Uzaktan bakınca zamanı görmeli.Şehirler,insanlar birbirine benzemeye başladı.Şehir büyüdü,yeni evler birbirine uzandı,sokaklar gelişi güzel yapıldı.Boş tu şehir her yerin bir davetsiz misafiri yeni sahibi oluyordu.Sokak aralarında fırıncılar,her sokakta bir çeşme.

Kale burçlarında leylek yuvaları vardı.Her bahar gelirlerdi.Uzun bacaklı,beyaz leylekler şehrin sembolü olmuştu.Ama Mart ayında kar yağardı.Sulu.O zaman biz de üşürdük onlarlarla.

Şehir kalabalıklaşmaya başlayınca önce onlar terk etti şehri.

Şehirdi insanları saklayan,geceleri evlerinde.Sabahları işlerine giden insanların hayat bulduğu mekanlar.
Sonra eski şehirlerin yerini yenişehir yeni mahalle adları aldı..Artık yer değiştiriyordu.Eski şehir,yenişehir..yeniler başladıkça şehir özelliğini kaybetmeye başladı.Artık saat külesi her yerden görünmez oldu.Tarihi yerler,kümpetler,anıt mezarlar yeni binalar arasında kayboldu.

Şehir nefessiz,insanlar göçmen olmuştu.Hatıralar saklıyordu,şehrin aşinalarını..