‘Evinize koşun, Atari’yle coşun
Televizyon oyunu Atari Türkiye’de
Koşun, oynayın, eğlenin,
Rakiplerinize ve kompitere meydan okuyun
Bilgisayar çağına hazırlanın
Nefes kesen yarışlar, uzay savaşları, bitmeyen heyecan Atari’de
Her eve, her televizyona, bir Atari
Atari, şimdi sokaklar bomboş…’

Sokakların bomboş olduğu zamanlar genelde sayım için sokağa çıkma yasağı olduğu zamanlardı. Annemin börekler açıp, dolma sarıp, peşine bir de baklava ikram edip Sayım Memurlarını çileden çıkardığı dönemlerdi. Bizimkiler Sayımcı evden giderken ayakkabılarını da çevirirlerdi…

Atari de almıştık bir tarihte. Orada tenis oyunu vardı. Nasıl da inanarak oynardım. Avşargiller beni öyle oynarken görseydi kıskançlık krizine girerdi. Tenis kıyafetim yoktu ama yine de iyi oynardım.

O değil de;

Bilgisayar icat oldu mertlik bozuldu.
Belki de zaten hiç yoktu da varmış gibi yaptı
Belki zamana yenik düştü,
belki de kendine…