Mutfak… Pencereden süzülen ışık evyeden duvara yansımaktaydı. Genç bir kız içeri girdi. Tezgâh üzerindeki kek kalıbını alıp fırının önüne çömeldi. Kalıbın içine uzanan işaret parmağı… Parmağın ucunu yaladı. Kapağı açtı. Kalıbı yerleştirirken seslendi. “Anneee! Kaç dakikaya ayarlanıyor?” Zar zor duyulan kadın sesi “hdhsfksl” Kız oflaya puflaya kapıya yürüdü. “Kaaaç!” Yanından yirmili yaşların sonlarında bıçkın bir delikanlı geçti. Portmantodan deri ceketini aldı. “Otuz, dedi. Otuz.” Kız delikanlının arkasından bakarken “Abi, masken nerde!” Delikanlı kapıyı açtı. Eğilip ayakkabılarını aldı. “Ne maskesi kızım ne maskesi.” “Dün sana kod geldi, almadın mı!” Topuk arkasına giren çekçek… Kızın elleri belinde… Hesap sorar tonda “Sen, barbut yoksa!” “Tövbe, tövbe kuru iftira!” derken binadan çıktı.



Antre… Arka arkaya çalan kapı zili… Durmadı. Kız elinde boş servis tabakları koridora çıktı. Tabaklarda kek kırıntıları… Telaşla yürüdü. “Geldiiim, geldim!” Mutfağa girmesiyle çıkması bir oldu. Kapıyı açtı. Delikanlı; yüzü maskeli, ceketsiz ayakkabılarını aceleyle çıkarmaya çalışıyordu. Ayağını savurdu. Fırlayan ayakkabı kızın karnına çarptı. “Yavaaaş! Az sakin abi.” Nefes nefese kendini içeri attı. Mutfağa yöneldi. Kız peşi sıra… Delikanlı sandalye çekip oturdu. Soluklandı. “Su ver su!” Kız olup bitenden bir şey anlamamış bardağı doldurdu. “Buyur abi.” Bardağı aldı. Ağzına götürdü. Bardağın kenarı maskeye çarpınca su üzerine döküldü. Kız kahkahayı patlattı. Gülerken “Maskeyle aşkınız hayırlı olsun.”



Yokuş yukarı sokak… Sağlı sollu park etmiş arabalar… Eczane kapısında sırada bekleyenler… Yukarıdan sokağa koşa koşa delikanlı girdi. Bir arkasına bir önüne bakıyor, topukları .ıçına vuruyordu. Sırayı geçti. Şaşırmış suratlar… Dönüp eczaneye daldı. Bekleyenler söylenirken sokağa polis aracı girdi.

Eczacı azarlar tonda “Ne istiyorsunuz?” Delikanlı ceplerini arıyor bir yandan da arkasını kontrol ediyordu. Polis aracı eczanenin önünden geçerken kendi kendine “Allaaah!” telefonunu çıkardı. Soluk soluğa “Bana kod geldi.”