Merhaba,
Elbette ki doğru söylüyorsunuz. İnsanlık bedel ödüyor. Hem de topluca bir bedel ödüyor.
İnananı inanmayanı, Dinlisi dinsizi ve hatta dil bilmez hayvanlar bile bedel ödüyorlar.
Penceremden parka bakıyorum, Serçelerin hiç neşesi yok, Köpekler mutsuz, kargalar umutsuz.

Ve hala bu durumda dahi biz kendimize bir üstünlük payesi biçiyoruz. Yani diyoruz ki; Allah sadece kafirlere kızdı. Biz ''Müslümanız'' bize bir torpil yapar.

Sanki zulmedene göz yuman, görmeyen, görmeyeni görmeyen biz değilmişiz gibi.
Sanki Afrika'da insanlar acından ölürken, kurban etlerini sucuk yapan, difrizlerde saklayan biz değilmişiz... evlerimizde, düğünlerimizde ve hatta Camilerimizde israfa batan bizler değilmişiz... Namaz kıldığı halde yalan söylemekte bir beis görmeyen... Hacca gittiği halde faizden kaçınmayan... Zekat verirken selfi çeken... Tanrı misafirliğini öldüren... Misafirlik için randevu isteyen, misafire randevu vermeyen biz değilmişiz gibi... Emanet olarak aldığı kadını sokak ortasında şah damarını kesen biz değilmişiz gibi davranıyoruz.

San ki, Peygamberimizin; komşusu aç iken tok yatan bizden değildir. Hadisi şerifi tedavülden kalktı. Veya sadece ''komşun Müslümansa'' diye tebdil edildi de biz mi anlamaktan biganeyiz?

Mamafih, hala bu durumun bir bütünleme sınavı olduğunu tefekkür etmeden; Allah'tan torpil bekliyoruz.

Bu durumda dahi birbirimizi ötekileştirmeden, geri kalmıyoruz. Bir türlü Yunusça, ''yaratılanı yaratandan ötürü sevmeyi'' özümse yemiyoruz...
Allah bize feraset versin.

Yazınız güzeldi tebrik ediyorum. Bende içimi dökmek istedim. Allah'a emanet olun.