’Kurt kocayınca;
Köpeğin maskarası olurmuş’
Bir yürek emekcimiz yarısını yazmış bu cümlenin...
Gerisini
Arif olan anlasında;
Hani o edebe mahsus insan?
Ben, tamamlayayım dedim...
Hedefte bizlerdik...
İlk ölenlerde yine yaşlı dediklerinizden !
Bir bilseniz yaş almanın kolay olmadığını;
Onları başınızın üzerinde taşırdınız...
Birde eğlenceye çevirenler oldu hiç utanmadan fütursuzca.
En çok onlar korksun istediler...
En çok onlar terkedildiler...
Onlar unutuldular;
Onlara atıldı ruhsuzlar yüzünden çamurlar !
Sahi sizin senediniz varmı bir saniye sonrasına?
Korunması gerekirken
Sakınılması diye empoze ediverdiniz.
Gülerek çekip giden ukalâ sanada sözüm...
Hiçmi vijdanın sızlamadı !
Ama onun ruhu vardı...
Herkes ektiğini biçecek
Bu bir gerçek !
Ve aklınıza gelecek yaptıklarınız...
Sizede yapıldığında !
Burası Dün ya !
Tohumların büyüdüğü yer...
Bir bilge bin cahile değer !
Sevgiyle...
...
Nigâr Güler
27.03.2020