2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
524
Okunma
Hiçbir zaman bizim olmayacak eşyalar ve sadece bize emanet olan yetiler üzdü bizleri. Neyi çok sevdiksek onlar yordu bizleri. Değer verdiklerimiz yada gereksiz kendimizi adayışlarımız yıpratmakta yüreğimizi. Bu adsız evrende bir hiçti sebepsiz nedenlere harcadığımız zamanımız. Peşinde sürüklendiğimiz umutlar hayatın tadını almaktan uzak tuttu yaşamlarımızı.
Hiç kimse memnun değil yaşadığı hayatta, bir temeli yok kendi dünyasında.
İstanbul son ekim pazarı -2019-
Cevap Yaz