Muhabbetten Muhammet oldu hasıl
Muhammetsiz muhabbetten ne hasıl

Bezmi alem valide sultanın bu sözünde mündemiç olan o manayı yeniden diriltmeye gücüm yetecek mi bilmiyorum.
Rahmetullah-i- aleyhi Rahmetle yad ederken.Padişah 2. Mahmud’un eşi.Sultan Abdülmecid hanın annesi olduğunu da yazayım.Belki merak eden olur.
Allah sevgisinin tecellisi olarak yaratılmış olan Nuru Muhammedin daha sonra yaratılacak tüm eşya ve canlıya maya olması; Mevcudatın sevgili olmasını zaruri kılmış her şey ama her şey sevimli olmak zorunda kalmıştır.
Ve Sevgi adını bu maruz kalma işinden almıştır. Yani kim neyi sevdiyse onun hükmüne boyun eğmiştir.
O zaman sevgi iyi bir şey değil. Hakikaten öyle.Anneyi çocuğuna Köle,Babayı Evladına mahkum.Zalimi zulmüne teşne eden şey sevgidir. Padişahlara saray kurdurtan yada kurulu sarayları yıktıran bu sevgi; Eşeğin karpuz kabuğuna,Köpeğin kemiğe sevdası gibi Sünnetullah gereğidir.
Hepimiz severiz. Ve sevdiklerimizin tamamı bizim olsun istediklerimizdir. Yani beşer olmanın neticesidir bu. Peki ya şu eşrefi mahlukat dedikleri biz değil miyiz.
Evet o da biziz.
Ne zaman mı ?
Mükemmel yaradılışımızın; Gerek anne baba gerek sosyal çevre. gerekse kültürle bedbahtlaştırdığı "beni" Gerek ilim gerek irfan gerekse deneme yanılma yoluyla ideolojilere, siyasi ve etnik ekollere kaptırmadan,tekrar mükemmele taşıdığımızda Yani yaratılmış olma müştereğin den hareteketle eşyaya çobanlık, canlıya bizden şuuruyla otu da İt’ide aşağılamadan verenin alandan üstün olduğu şuuruyla yaşamayı benimsediğimizde,Eşrefi mahlukat oluyoruz.
Kendisine edilen suale cevaben
-Ben yer yüzene güzel ahlakı tamamlamak üzere gönderildim.Diyen Resul’ün; Murat ettiği "Güzel" sevginin de başına geldiğinde sevgi değerli bir şey olur.Yoksa : Kedi de kuş sever

Güzele maruz kalınır ama güzel sevmek insan sanatıdır. Ve insan güzel sevdiğinde Onun olur,onu almaz. Almaz dan muradım mülk edinip eşya gibi tanımlamaz. Tahakküm yerine tahammülü, Almak yerine vermeyi şiar edinir.
Kendisini taşlayan müşriklere Dua eden peygamberin. Allah’ım onları affet.Bilselerdi yapmazlardı dediği gibi.
Hoşumuza gitmeyen şeylerde hoşnutsuzluğumuzun bizde uyandıramadığı merhamet Seviyorum zannın dandır.
Karpuzu seven gerçekten seviyorsa kabuğunu da çekirdeklerini de yer. Yoksa sevdiği karpuz değil karpuz yeme işidir.
İnsanın insana olan sevgisi; Onun güzelliğinden kaynaklanıyorsa seni seviyorum demek ahmaklık olur. Aczin beyanı dil ile yapılmaz hal ile olur.
Ben Babamdan annemden eşimden evladımdan can ciğer arkadaşlarımdan.Dost edindiklerim ve dost bildiklerimden Hiç duymadım Beni sevdiklerini Ama hep gördüm.
Seviyorum diyen olmadı mı. Tabii ki oldu. Patronum dedi mesela. Yarın borç almak için gelecek arkadaşlarımda söyledi bu sözü. Yapmayı murat etmediğim işlerin arifesinde çevremdeki her kes den duydum.Ama onlarda sevginin esamesini görmedim. Görmeme de imkan yoktu.
Çünkü Sevmek sevimsiz’e tahammüldür.
Seni seviyorum dediğiniz. Niye ben sevimsiz miyim ki: Derse sakın kızmayın. Onu değil. Ondaki bir şeyi istediğinizden emindir.
Güzeli sevmek gafletinden Güzel sevmek izzetine yol bulun. Sevgi duygulara gözükür. Duyulara değil. Gürültünüm muhatabı kulaktır.