Hibe etmeye razıyım bir mutluluğuna tüm mutluluğumu Amaryllis. Yeter ki şahit olmasın bu gözler senin acı çektiğine. İliklerime kadar hissederim gözlerinden süzülen yaşı. Ah sevgilim nasıl anlatmalıyım sanan ben bu sevgimi. Parmak uçlarımda senin yüzün olsun, gözlerim kapalı, bir bahar gecesi yağmur altında dolaşırmış gibi dolaşayım efsunkar suretinin çizgilerinde. Hissetmeliyim varlığını, hissetmeliyim ki mutlu olabileyim. Öyle korkuyorum ki. Zira birisi canını yakar küçücük bir kalp kırıklığına sebebiyet verirse sindiremem ömrüm boyunca. Ama asıl sorun şurada; ya ben kıracak olursam üzecek olursam seni. Yani tekrar kırarsam kalbini. Biliyorum kaç kere affettin beni. Ama ya doğruysa yıllardır söylenen deyim, değişmiyorsa insan yediden yetmişe. Zaten olanlar için içimde canhıraş bir kavga olmakta. Keşke daha iyi birine denk gelseydin Amaryllis. Ben kendime çok kızgınım. Sana yaşattıklarımdan etrafımdakilere hissettirdiklerimden. Sana bir manevi zarar daha verme niyetinde değilim. Bu yüzden ben seni koruyamasam da sana emanet edeceğim en önemli şey sensindir. Kendini koru kolla benden sakın ve benim için, izin verme hayatın seni kırmasına. Ben seni koruyamadım can parçam sen kendini koru benden. Gözlerime bak ellerimi tut kendime olan sinirimi hisset sana olan sevgimi anla ve söz ver bana, izin vermeyeceksin kimsenin seni kırmasına.