Benim sokaklarım  tenhadır. Geçme sen.    orada karşılamaz  kuru kalabalıklar seni.   Bos gürültü duymazsın.  Sessizlik hakimdir.  Birde sensizlik.  Kimsesizlik ise  korkutur seni.  Ellerin titrer bedeninden ziyade.  Kaybolur gidersin yanlızlıklarimda. Sen en iyisi  uğrak verme.  Adımların büyümesin köşe başlarında.   Boş  bir gaye peşinde bir ömre sebep olma en iyisi.   Gelme benim eksik yanlarımın  çoğaldığı  zamanlara,  tükenip  bitersin.   Aklının almadığı kadar derin benim yüreğim , değme tellerime gitsin.   Sokak kaldırımlarında oturan biçare  masumiyet , selam verme. Sormasın sana kimsin.?  Sen adında hayatın bütününe  yer veren önem,   terk et benim yamaçlarımı .   Gülerken gördüğüm her an silinip  gitsin.   Bir kaç zaman kadar geçsin anıma..  Bir kaç yaşam  kadar kıymetliyken , bir hiçsin.    Dedim ya uğrak verme benim hüznüme,  cigerine  kadar çektiğin nefesten bile oluverirsin.    En iyisi ben senin eyvallahın,  sen benim hoşçakalım.    Kalalım  ..