0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
480
Okunma
Saçlarım geniş zamanlara kördüğüm gibi. Bu düğümü çözebilecek görüş açım yok. Yıldızların ihtiyacımı karşılamadı. Halbuki sarhoş bir cübbe misali sarmıştı tüm gökyüzü hayallerimi. Şimdi öyle boş ki karanlığıyla. Kirpiklerimin gölgesi dahi yaşamıyor varlığında. Ya bedenim çok abarttı tabutunu ya da şehir ışıkları giriyor aramıza.
Abartacağım ama bu sefer ihtişamını değil. Bulutları abartacağım. Gözyaşlarına yaslanacağım onların. Elmacık kemiklerimden dudaklarıma bir yol çizdiğinde yapacağım bunu. Asla gözlerime uğramadığında, kirpiklerim ıslanarak birbirine karışmadığında.
