Öyle anlar vardır ki hayatta/ Varlık bir problem oluverir.
Bedenini sığdıracak bir çatı bulamamanın faziletsizliğini alabildiğine uzun ve ıstıraplı yaşarsın.
Bu öyle içinden derinden gelir ki
Aklınla kalbin çelişkiye düşebilir.
Kendini artık çıkartıp en belirgin meydanda ateşe verirsin
İşte senin hürriyetin o oluverir.
Kendini kaçıracak sakin dingin bir gölet yoksunluğunda,
Acımasız sert rüzgarla inen fırtınalı bir yağmur yağarken,
İliklerin ıslanmış, ayakların çamur deryasında lakin
Bütün ışıkları sana çevrili gücü yerinde yürekli bir insan topluluğunun
Lokomotif’i oluvermişsin.En acımasız hayat anlarımız
Bizim zayıf sandığımız bir yanımızı alıp
Cehennem ateşinde dövülmüş çelik kadar kırılmaz,
Düşmanın taa yüreğine işleyecek istikamette fırlatılmış birer dik bakış meydana getirir.
O zaman gücüne kendin bile şaşarsın İNAN Kİ….UNUTMA …!Hayatın senin elinde olduğunu anladığın an
Kader dedikleri illetten yakanı kurtardığın andır
Ve ışığının kimlere neler sunacağını, ilk adımları olacağını kavradığın zaman
Dünyanın dikine dikine kuyu bile kazarsın…..Ben merdiven dikiyorum gökyüzüne30 EKİM 2007 AnkaraVarlık nedenin seni her daim sorumlu kılar
Neye karşı ve ne şekilde oluşu, senin aklının çeperlerine bağlı olarak sonuçlandırmanı sağlayacaktır.
Güç her zaman sendedir.
Beynini sürekli farkında olmakla sorumlu tutmalısın.06 KASIM 2007 Ankara