1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
508
Okunma
sen şimdi duvarları yıkıyorsun ya tek tek
sobeleniyor çocukluğum
ne uçurtmam kalıyor telde
ne de uçan balonum
sen
savunmasız bıraktıkça aşka
rüyasından kaçan korkunun
korkuluk arayan basamaklarında
hani bir uçurumun kıyısında sayıkladığı fısıltı
zikreder gibi adını
mıhlıyor beni gölgen
gaibe uzanan zan’da
ben şimdi
düşüyorum ya
bir ihtimal süsü verdiğin umuda
ya karanlığı yont ışığınla
ya da bu düşü makasla..
Cevap Yaz