-Elimde kalan son umut kuşunu da uçuruyorum dedi! Genç kadın…
Sahildeydi; yavaşça ilerleyip, dalgalarla öpüşen bir taşın üzerine oturdu!
Dalgın bir şekilde uçan kuşları izlemeye başladı.
Bir zamanlar bu kuşların kuyruklarına, kanatlarına ne umutlar, ne yarınlar ne, hasretler bağlamıştı…
Şimdi ise kayıp giden umutlarını izliyordu. vakit akşam olmuş hava kararmaya başlamıştı. Gitmeliyim; dedi sessizce. Ama hiç takati yoktu.
Kırk yıllık düşlerini çöpe atıp, arkasını dönüp gidemezdi. Ama gitmek zorundaydı…
Zorlukla doğrulup evin yolunu tuttu.
Aheste adımlarla yürümeye başladı.
Yılların yorgunluğu yüreğinde yoluna devam ederken, ayakuçlarında bir ıslaklık hissetti!
Evet, bu yalnızlığının gözyaşlarıydı.
Usulca akıyordu gözlerinden boynuna, bazı damlalar ise dudaklarında kayboluyordu! Tıpkı hayatın koynunda kaybolan umutları gibi…
Yol uzadıkça uzuyor, mesafe gittikçe uzuyordu sanki.
İçindeki acılar huzur vermiyordu bir türlü. Durdu; derin bir nefes aldı.
Sahilde kumdan kule yapan o çocuğu gördü. Birazcık onunla oynarsam kafam dağılır diye düşündü.
Usulca yaklaşıp uzandı. çocuk şaşkın bir ifade ile yüzüne bakıyordu…
Aman Allah’ım dedi, aman Allah’ım! Kendisiydi o gördüğü çocuk! Tablo karşısında donup kaldı. Çocuk kocaman kumdan bir kule yapmış heyecanla oynuyordu. Tam o sırada dev bir dalga kulesini yıktı.
Anlamıştı acılar daha çocukluktan yapışmıştı yakasına! hayır bu gerçek olamazdı rüyaydı… Gördüğü rüya bağırmaya başladı!
-hayır hayır kan ter içinde uyandı. Oltasının ucunda bir balık can çekişiyordu. hemen çıkarttı balığı sudan ve ağzına batan çengelden kurtardı.
-ben her şeyimi kaybettim ama senin umutların benim elimde dedi ve balığı suya tekrar attı. Balık bir iki yüzüp yanına geldi, gülümsüyordu! Hiç gülen balık görmemişti! Oltasını toplayıp, sahilden uzaklaşırken balık arkasından bağırdı
-Teşekkür ederim ve unutma! Geçmişi değiştiremesen de şekillendirip yeniden inşa edeceğin bir gelecek avuçlarında…
Umut her zaman vardır, bazen bir dua da, bazen bir şarkı da bazen de bir rüyada. ama umut hep mavidir dedi ve yüzüp gitti.
Genç kadın yaşadığı şeylere inanamıyordu! Gülümsedi!
-Rüya dedi; rüya ne güzel bir rüyaydı…
Gökyüzüne baktı, masmavi bir huzur doldu içine…
Derin bir nefes alıp; -her şeye rağmen yaşamak güzel dedi…