0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
746
Okunma
Sabah saat 06:35 yolculuk vardı yine tren garında kaç yıl olmuştu bu şehre geleli ben bile saymadım zaman öyle çabuk geciyorduki bitmeye gidiş gelişler her yolculukta ayrı hüzün ayrı dostluklar vardı.
Sabahın seher vaktinde ezan sesi huzur veriyordu tren garında beklerken o gün yine yolda giderken açık simit sarayı vardı bir kaç poğaça ve simit almıştım herzen olduğu gibi birinci vagonda yolculuğa bayılıyordum çünki masa vardı çantamı üstüne koyuyor şiir defterimi cıkarıp başlıyordum yazmaya içimden geldiği gibi
etrafı izlerken vay diyordum vay insan hayatıda bu raylar gibi hızla geçiyor ve geçmiş canlanıyordu gözümün önünde
ben ne çok bedel ödemişim beş kuruş etmeyen değersizlere zaman şu gibi akıp gidiyordu avuçlarının içinden yorgun bir okadar bitkindi yüreğim.
