saat gecenin 02: 30 ve sürekli çalan .
bir telefonla uyandım uzaktan geliyordu telefon yorgun bi okadarda yorgun bir ses
annem ben ambulanstayım diyordu .
irkildim çok korktum buruk bir sesle neyin var diyebildim sadece oysaki kızım hastaneye doğuma götürmüyormuş
o an zaman mekan durmuştu can çiçeğim
kıyamadığım el bebek gül bebek büyüttüğüm canımın içi tekrar anne olacaktı ve telefon kapandı aradan geçen
huzursuz bir okadarda heyacan dolu dakikalar başladı kızım okadar istemesine rağmen ben gidememiştim yokluk var ya yokluk yol parası bulamamıştım canım açıyordu ve dua ediyordum sürekli rabbim kızımı ve torunumu bana bağışla diye saatler geçmiyordu nitekim damadı aradım doğum gerçekleşmiş fakat kızım ameliyatta olduğu için henüz odasına cıkarılamamıştı sabırla bekliyordum saatler zaman durmuştu benim için mutluluktu adında çocuk ve nihayet kızım odasına alınmış telefon çaldı onunla hasbihal eşinle rahatlamıştım kuzularım iyiydi çok şükür artık mutluluktan ne yapacağımı bilmiyordum torun du bu mutluluktu adın çocuk hoşgeldin küçük prensesim hoşgeldin yeni yılın bu yedinci gününde ailene mutluluk getirmiştin bebeğim mutluluktu adın çocuk MUTLULUK