Son kez okudu ona yazdığı şiirleri; 
Anlamıştı artık ondan yar olmazdı kendine. 
Uzandı, zorlukla tuttu yatağın kenarında duran demiri. 
Titriyordu parmak uçları, ama yüreğinde duyduğu acılara rağmen kararlıydı! 
Bitireceklerdi onu, çekeceklerdi ipini. 
Kapattı gözlerini! 
bir daha hiç açamayacağını biliyordu ama çaresizdi..! 

Beyninin silik hatıraları arasında gezintiye daldı. 
Sanki o sokaklar arşınladığı yerler değil di. 
O banklarda hiç oturmamış! 
O çeşmeden hiç su içmemişti! 
Anılar saçılıyordu önüne tespihinden boşalan taneler gibi. 
Oysa gücü bile yoktu toplamaya… 
Derin ama kararlı bir nefes aldı. 
ilk defa nefesi bu kadar canını yakıyordu! 
Evet bu acıya bir dur demeliydi! 

Sonra sevdiği o bir çift göz geldi giz perdesini aralar gibi. 
Ömrünce hiç bu kadar güzel bir göz görmemişti! 
Adeta gülümsüyordu içleri. 
Onunla bir kere konuşmak için neler vermezdi ki! 
İmkânsızdı bu; çünkü genç kız gözce bilmiyordu! 
Genç delikanlıda yürekçe! 

Uyumalıydı, sabah olmak üzereydi. 
Ama uyumak değil o canına kıyıp acılarına son vermek istiyordu! 
Bir kere takılmıştı gözlerine o iki göz. 
Hayır onu başkasına bırakamazdı, bu imkansızdı!
Her ne pahasına olursa olsun 
O gözlerine bir kere bakmadan; gözleriyle gözlerini konuşturmadan ölemezdi..! 

Ertesi gün herkes den önce gidip okulun kapısında genç delikanlıyı bekledi; 
Belli ki uyuya kalmıştı tam. umudunu kestiği anda delikanlı kapıdan göründü. 
O an heyecanla atan kalbine hakim olamıyordu. 
Delikanlı kızı görüp merhaba demek için yanına gelmişti! 
Ve genç kızın gözlerine derin derin bakıp 

-Günaydın dedi! 
Genç kız heyecanla karışık delikanlının elini sıkarken hiçbir şey konuşmadıklarını fark ettiler. Birbirlerine şaşkın gözlerle bakıp ikisi de gülüyordu. 
Arkasından gelen derin sessizlik sanki yaşanacak felaketi müjdeler gibiydi. 
Oysa ikisinin de dilinde can çekişiyordu kelimeler! 
Dudaklarını parçalıyordu dökülmek için, 
Yutkunma seslerinden başka bir şey duyulmuyordu! 

Bir deparla genç kız adım atmalıydı! yaklaştı genç delikanlıya elini tuttu ve kalbinin tam da üzerine koydu! 
Delikanlı mahcup ne olduğunu anlamaya çalışıyordu… 
genç kız kısık bir sesle 
-Dinle dedi 
Delikanlı 
-Ben yürekçe bilmem ki dedi. 
Kız kararlı 
-Aşk ile dinle; deyince 
Delikanlı o çakmak çakmak gözlerini açtı! 
O an damaklarda tükürükler bile donmuştu ve kıza yaklaşıp 
-Bak gözlerime, sana ne diyorlar; dedi 
Kız baktı baktı — 
-Evet çok güzeller dedi. 
Delikanlı 
-Hayır daha içine bak! Baktı kız yine bir şey görememişti. 
Delikanlı-Aşk ile bak dedi! 
Titriyordu sesi ve dudaklarından dökülmek için can atan sözcükler bir bir atladı önlerine, intihar eder gibi, derin ve uzun bir bakıştan! 

Sonra; 
Delikanlının kolları kızın belini sarıyordu ve kızın kolları da delikanlının omuzlarını ve dans ettiler. Ne sokaktan geçen arabalar nede çalan teneffüs zili onları etkilemiyordu. 
Onlar dansa kalkmıştı bir kere, bu aşkın dansıydı! 
Ve durmak oturmak yoktu! 
Yürek yüreğe göz göze bir dans… 

Benimle dans eder misin? 
Adam