Takdir edebilmekti teşvik etmek..
Bizler bu yoldan gittiğimizden,
destek olmayı öğrendik
yaradanımızdan.
Ya köstek olmak için çabalayanlar !
Kendi bindikleri dalı,
kendilerinin kestiğini bir
anlayabilselerdi?
Bizim zamanımız;
güzel yazarların zamanıydı.
Güzel insanların.
Içi dışı bir, gönül mimarlarının
Örnek olduğu sanatçı ve yazarlar.
Belkide kendimize o yüzden
toz muamelesi yaptık izlerinde...
Onlar gibi olamasakta !
Halâda aynı düşüncelere
hakim olduğumuzdan,
kendi halimizde kalmayı uygun
gördük.
Şaşkınlığımın tek sebebi,
diğerleri gibi olmamak için
kaçtıkca üzerime
yapışmak istemeleri.
Sırf ihtiraslarını tatmin etmek için !!
Benim bu dünya ile hiç işim
olmadı.!!!
Hep o koştu peşimden...
Bir kez olsun arkama bakmadan,
sabırla yürüdüm,yürüyorum.
Ve hep böyle olacak
yaradanın izniyle...
Ne bir yerin kuklası,
ne bir insanın kölesi oldum.
Özgür bir ruh’ un kime
eyvaALLAH’ı olur.?
Kapışan kapışana...
Her an düzenin maskeleriyle.
Kendin olmak zordur.
Ama en güzeli..!
Sevgiyle...

~~~
Nigâr Güler