Henüz altı aylık bebekken bıraktın biz üç kardeşi çok çektirdiler bize annem almanyayi bize tercih ettin evlatlarını boynu bükük bıraktın hiç düşünmedinmi babamızı bizleri umrunda olmadık demi anne biz çok çileler çektik bunları düşünmedin önçe babamıza boşanma davası açtın.sonra bizlere ne olucak hiç düşündünmü anne büyük abim babamlarda kaldı ortanca abim le beni kedi yavrusu gibi sokakta bıraktılar anne dilim varmıyor senin annene , anneanne demek canımızı çok yaktılar çok anne ve biz yıllar sonra babamlara geldik hayatın çilesi ordada devam etti büyüdük ama senin hasretinle umrunda olmadık be anne kaç kez yazmak istedim adresin yoktu elimde acı dolu yıllar geçti evlenmişsin bir kızın daha olmuş onuda getirip babanlara bırakmışsın neydi derdin anne çocuklarını acılara salmakmıydı senin yüzünden babam beni hiç sevmedi senin yüzünden çok ezildim çok dayak yedik suçumuz çocukların oluşumuzdu sen bunları yaşadınmı anne biz yaşadık ve o biraktiğin kızın babasındanda ayrılmışsın neden anne ve birgün yine evlendiğini duyduk bu kez iki kardeş daha olmuştu fakat biz onları onlar bizi tanımıyordu ben yirmi yaşında olmuştum senin almanyada temelli dönüş yaptığını duymuştuk ben altı yaşındayken babam evlenmişti biz sizlerin bedelini çok kötü ödedik anne eve görücüler geliyordu beni istemeye senin kızın olduğumu duyunca vaz geçiyorlardı hep senin yüzünden anne ve birgün yirmi yaşlarındayken anneler gününde kapını çaldım ama beni tanımadın sorduğumdaysa seni tanımak zorunda değilim dedin gene yaralamıştın beni tam dönüp gidecekken cesaretimi toplayıp kızın olduğumu söylemiştim o an nasıl sendelediğini şuan bile hatırlıyorum titreyen sesinle içeriye gir demiştin anneler gününü kutlamıştım ve kardeşlerimle o gün tanışmıştım aradan tam onaltı yıl geçti ve ben evlenmiştim bu kez sürekli benden bi şeyler koparmaya çalıştın annemdir dedim yüz cevirmedim ama sen hep bize sırtını döndün kardeşlerin baban sana bişey olurda mirasa konarız diye evini arabanı sattırmışlardı anne biz ne malda nede mülkteydik sadece senin sevgine muhtaçtık onuda vermedin anne sen bizleri terk ettin biliyormusun benimde üç çocuğum var şimdi sen üçüncüyü görmedin sen aramızdan ayrılalı 17 yıl oldu gözlerini yumalı sana bir sır vereyim mi anne ben çocuklarımı asla bırakmadım ve ben senden hiç sevgi görmedim ama ben çocuklarıma çok güzel anne oldum bedel ödedmedim senin gibi fakat yinede cennet mekânın olsun ruhun huzur bulsun çünki bizi dünyaya getirdin bu yazdığım ilk ve son geç kalmış bir mektuptu sana anne bunları sen yaşarken sana söyleyemedim kalbin kırılmasın diye ama bizim kalbimiz senin yüzünden çok kırıldı kırdılar anne ruhun şad olsun rahat uyu artık çocuklarından ebediyyen kurtuldun anne