Yolum Sensin..
Sevgi ne kadar aşırılığa kaçarsa o kadar yüreği acıtırmış.Bugün seni bir daha özledim.Özlemin ben oldu sanki, büyüdü, Ağırlaştı.Yüreğimde ağırlaştı senle beraber.Hani diyorum şu boğazımdaki düğümü çözsem, koşsam sana yalın ayak öyle kabul etsen beni...
Beni ben olduğum için, tekrar sarılsan bana ilk sarıldığın hissettiğim gibi yürekten..
Sensin Yolum..
Hani derler ya sevgiyi ölçüde vermeli.Sevgiyi çok fazla verdiğinden insanlardan aynı beklenti içinde sevgiyi istiyorlar.Fakat çok sevdikçe tükeneceğimizi bilmeden tekrar ediyoruz bu sevgi cümbüşlüğüne..
Şu sıralar yalnızım öyle dediğime bakma ben yılın her günü yalnızım kendi içimde..Kendi içime baharları gömüp, sonbahar hüznü yaşadığım doğrudur sürekli ve sessiz..
Yol
Adın yol.Ben yoldaş.Adın yaşam, Su, ışık..gibi.Adın adım adım bir yürüyüş sana doğru sonsuzluğun ve boşluğun adımları.Adın ad ile başlayan isimsizliğin belgesi...
Sen
Maverya!...Evet sen.Her mekânda, zamanda, sokakta,şehirde sen.Senli mahalle, senli ev, senli pencereler var sokaklarımda..Maverya bir tutam kahve kokusu, bir tutam hüzün yaprağı..Sen sevilen her şeysin..Vakitsiz , sıska bir ağaç yaprağısın. Yolun belli hep ışıklı bir güz ormanı , yolunu beklemekte...